Langs de Spaanse noordkust tot Laredo, onze winterstop

Vr 15 t/m ma 18 sept     Aviles

De stad Aviles is prima, maar vandaag pakken we de trein voor een bezoek van de zuidelijk gelegen grote stad Oviedo.
De haven heeft een oude wasmachine waarvan met de eerste portie de deur pas na lang jutteren opengaat. Uiteindelijk helpt een welgemikte schop met de voet.
Op de steiger raak ik aan de praat met een 60-jarige Spaanse zeiler die zijn sport heeft moeten stoppen wegens een nare ziekte. Wij voelen ons bevoorrecht onze reizen nog te kunnen maken.
We genieten van de kunst- en foto-exposities in het architectonische hoogstandje ‘el centro Niemeyer’.

Di 19 t/m vr 22 sept        Gijon

Bij aankomst in Gijon – uit te spreken als ‘Gigon’ - krijgen we na het diesel tanken onze plek toegewezen. Vanuit deze ligplaats zijn we meteen in de oude binnenstad. Het nadeel hier is de deining, die ook zorgt voor een hoop gepiep en gekraak vanaf de drijvende stijgers.
Voor ons probleem van de lekkende boiler komt de monteur langs. Helaas blijkt ook met een nieuw overdrukventiel water uit de plug te blijven stromen als de motor loopt. Ik heb er nu een slang aan gemonteerd die naar een fles loopt en maar eens in de paar motordagen geleegd hoeft te worden. Daar valt mee te leven.
Op onze fietstochten bezoeken we een volkenmuseum, een agrarische expo en het plaatselijke spoorwegmuseum.

Za 23 en zo 24 sept        Lastres

Een van de onverwachte pareltjes langs deze kust is het dorp Lastres dat op een steile heuvel ligt. De marina heeft twee plekken voor passanten, die gelukkig nog vrij zijn. We hadden het kunnen weten, maar in het weekend is in dit soort vissershaventjes niemand die je kan helpen aan een sleutel voor de steiger-poort. De eerste dag hier gaan Maria en ik afzonderlijk op verkenning uit, zodat een van ons tweeën de poort van binnen kan openmaken.
Op zondagochtend komt er dan toch een havenmeester langs voor de penningen. Voor de sleutel loop ik met hem mee terug naar het clubhuis dat meer op een garage lijkt. In het dorp vinden we waarachtig een bakkertje, zodat de lunch een feest wordt.
De dorps-hobby hier is, vanaf de hoge pier achter ons schip te vissen. 50 mensen hangen en zitten de hele nacht door met lichtgevende dobbers. Als ik om 08.00 bij zonsopgang de sleutel in ga leveren lopen de laatste vissers naar huis.

Ma 25 en di 26 sept       Ribadesella

De entree in Ribadesella, halverwege opkomend water, bestaat uit een smalle geul tussen de kade met onderwaterrotsen, en aan de andere kant hoge branding langs het strand. We lopen even vast, maar vol gas naar bakboord brengt ons weer in het goede spoor. Ook nu we binnen de pieren zijn is het goed opletten met ondieptes en onderwater dijkjes. Als het er vanaf de kant op lijkt dat we een boei missen wordt vanaf de marina op een fluit geblazen. Dat noem ik een professioneel ontvangst.
We maken een lange fietstocht langs de rivier met goed uitzicht op het prachtige Pico-gebergte. We genieten van een spannende hangbrug, oude dorpjes en een autoweg die dwars door een echte grot loopt.

Wo 27 en do 28 sept      San Vincente, voor anker

Voordat we wegvaren uit Ribadesella willen we een grot bekijken met ook muurtekeningen van vroege volkeren. De grot blijkt niet open en we beperken ons tot bezoek aan het bijbehorende museum. Het vertrek tussen de branding en de rotsige kade is opnieuw een spannende ervaring.

Naar Santander willen we een tussenstop maken. San Vincente ligt in het midden, maar wordt afgeraden in de pilot: er zou op de krachtig stromende rivier geen ankerplaats zijn tussen de mooring-bootjes. We proberen het toch. Op het oog liggen we goed, maar in het holst van de eerste nacht wordt door langsvarende grote vissersschepen getoeterd, omdat we teveel in hun vaarwater zouden liggen.
Deze ochtend herankeren we iets dichter bij de andere bootjes.

Het is nacht en ik zie dat - door de harde stroming – het anker niet goed houdt. In het pikkedonker, half aangekleed, ankeren Maria en ik opnieuw. Mijn vertrouwen dat we hier goed liggen is weg. Het plan nog met de bijboot aan land te gaan, voeren we niet uit. In plaats daarvan wil ik meteen als de zon opkomt verder naar de volgende bestemming: Santander.

Vr 29 sept t/m 2 okt       Santander

Halverwege de zes uur durende tocht kan er eindelijk weer echt gezeild worden. Het, onder zeil, binnenvaren in de grote drukke baai naar Santander is een feest voor deze schipper. Het anker gaat neer naast de stad. Van hieruit kijken we naar een gekrioel van badgasten, plezierbootjes en in de verte vrachtschepen die langsvaren.
Voor ons geplande bezoek van de stad varen we vandaag 5 mijl stroomopwaarts naar de marina. Bij ontvangst hebben de marineros meteen een pin-apparaat in de aanslag voor de betaling van de gepeperde rekening. We fietsen naar het naastgelegen vliegveld en pakken daar de bus die ons in de stad brengt.
We blijven nog een extra dag in deze marina om nog nieuwe delen van deze grote stad te bekijken. En om het af te leren gaan we nog een nachtje voor anker terug in de riviermonding.

Di 3 okt   Santona

Een tocht van 20 mijl langs fraaie landschappen, maar in heftige deining en dreigende regen, brengt ons bij het dorp Santona. We ronden een van de mooiste rotspartijen in de streek. Er staat een klein vuurtorentje waar een pad naar toe loopt met veel wandelaars. Het anker valt op een punt waar drie rivieren samenkomen. Ik zet de song ‘you can leave your hat on ….’ door Joe Cocker, en trek mijn zeilpak uit in Chippendale-stijl. Tja, wat moet je je jarige liefste bemanningslid geven die alles al heeft. 

Wo 4 tot 10 okt Laredo (nabij Bilbao)

Met een pittige wind steken we de riviermonding over naar Laredo onze winter-marina. Tot mijn geruststelling blijkt deze haven inderdaad nauwelijks tot geen last heeft van golven of deining.  En dat is belangrijk nu we onze boot hier de komende 6 maanden achterlaten. Vanmiddag komt de motormecanicien langs die met veel Spaanse passie belooft alle problemen op  te lossen en de motor een degelijke winterbeurt te geven. Vrijdag komt de zeilmaker langs die de beschadigde fok netjes maakt. Alles moet van het dek, de boot krijgt een grondige schoonmaakbeurt. En tussendoor hebben we in onze kuip borrelmomenten met Engelse en Belgische buren. Het is nu zondag en we hebben eindelijk tijd het stadje beter te bezichtigen. Het heeft een fraaie middeleeuws wijkje, dat wij zeer kunnen waarderen.

Op dinsdag 10 oktober 17.00 uur, vliegen we vanuit Bilbao naar Nederland. Fijn om weer naar huis te gaan en iedereen weer te kunnen zien!
De tocht gaat verder in april volgend jaar. Het ruwe plan is - langs Frankrijk, Ierland en de Shetland eilanden - in Noorwegen uit te komen.