Athene in zicht

Woensdag 26 en donderdag 27 juni       Porto Keli

Voor een bezoek aan Porto Keli varen we vanuit Spetses 'naar de overkant'. Een fraaie inham met een soort meertje. De haven ziet er ‘gewoner’ uit dan we hoopten. Maar een degelijke, voor vrijwel elke wind veilige ligplek is wel zo fijn. Weer een kade met echte reizigers. We treffen een Nederlands stel dat hier al jaren rondvaart. Verderop loop ik de schipper en wereldzeiler tegen het lijf die ik in Hydra ontmoet heb. Een hartelijk weerzien. 
De volgende dag ankeren we in het midden van de baai voor een mooi uitzicht en een koele zwempartij.  Het goede leven!

Vrijdag 28                           Ermioni haven

Onderweg naar Ermioni zien we fraaie vakantiehuizen waarvan er een van onze Oranjes moet zijn. Dure aanlegsteigers!  
Ermioni ligt op een klein schiereiland en is wonderschoon plaatsje. We leggen aan in de kleine haven. Hier gaan we langer blijven, gezien de voorspelling van een harde wind.

De vaste aanpak voor een goede ligplek, zeker nu de vakantiedrukte volop begint, is rond ‘lunchtijd’ op de plaats van bestemming te komen. De charteraars liggen dan nog met hun gasten in de zwembaaien en de Griekse dagzeiler vaart door om de standaard 'einde middag' wind te pakken. Nadeel van onze keuze is dat we relatief weinig kunnen zeilen.
 

Zaterdag 29 juni              Ermioni haven

Vandaag waait het al hard. Een buurman vertrekt vroeg in de morgen uit de havenkom. Hij haalt daarbij mijn anker op en gooit hem terug in het water. Ik ben net wakker, zie het, en start snel de motor. Ons anker heeft geen grip meer. Het lukt niet de boot in deze wind op dezelfde plek opnieuw te ankeren. Nu mis ik wel een goede boegschroef! Aan de buitenkant van de pier is wel plek en voldoende ruimte om te manoeuvreren. Met assistentie van een Engelse schipper liggen we al snel weer goed vast. Overigens blijkt in een gesprek dat deze man getuige te zijn geweest van onze malheur in Milos. Hij kon zich de ‘tsunami’ goed herinneren en we wisselen adressen uit, voor als de verzekering er naar vraagt.
De wind trekt verder aan en een locale visserman waarschuwt dat dit een erg onrustige plek gaat worden met extreme golfslag. We verkennen te voet de kade aan andere kant van het schiereiland. Die blijkt vrij rustig te zijn en we besluiten te verkassen. De Engelsman volgt ons voorbeeld.

Zondag 30 juni en maandag 1 juli            Ermioni, zuidelijke kade

In de loop van de dag wordt de eerst zo rustige kade steeds voller. Deze ‘schuilplaats’ bij harde wind is dus niet alleen bij ons bekend. Het lastige aan deze kade is dat het vrij snel erg diep wordt. De ketting blijkt, met de inmiddels ontstane golfslag, niet ver genoeg te liggen en we ankeren opnieuw. Dat moet snel gebeuren gezien de vele boten die denken mijn plekje in te kunnen nemen. Kort uit de kade is het al snel 25 meter diep en ik gebruik de volle 70 meter ketting. Anker laten zakken, hard achteruit en ….. ai, inschattingsfoutje, de ketting is aan zijn einde al 5 meter voor de kade. De ketting is ook net te laat gestopt en is uit de elektrische bolder gelopen.  De boot hangt nu aan het korte voorlooptouw. Met de hulp van omstanders, liggen er nu lijnen naar de kant en ik ga eerst de ankerketting weer op de bolder prutsen. Ondertussen vaart er brutaal een charter in de kleine ruimte naast mij. Dat komt mijn humeur niet ten goede. De ankerketting is gelukkig redelijk snel weer op orde. Nu gaan we kijken hoever we aan de kant kunnen komen met de motor vol in zijn achteruit. Het ken net! De 70 meter ketting staat snaarstrak.
De brutale charterschipper blijkt een Engelse jongedame te zijn, waarmee het gezellig kletsen is.

Dinsdag 2 en Woensdag 3 juli                   Poros

Een van de hoogtepunten van onze Griekse ‘cruise’ is aanleggen in Poros. We varen eerst nog langs mooie anker-stekjes en een gezellige volle kade. We vinden ‘om de hoek’ een fijne plek langszij een steiger, net buiten het charter-feestgedruis.
Met een bus gaan we naar een klooster verderop, en lopen van daaraf terug. Op de heuvel midden in het stadje, hebben we een magnifiek uitzicht. We komen er de Italianen tegen die we in een eerdere haven spraken. Ze hebben motorpanne, hetgeen hen een paar verplichte ligdagen kost. Het lijkt trouwens in dit plaatsje of iedereen om een praatje verlegen zit. Goede sfeer!

Donderdag 4 en Vrijdag 5 juli                    Angistri mandra

Op naar het volgende eiland. Onderweg varen we langs fraaie rotspartijen die door de charteraars gebruikt worden als anker-zwemplek. Angistri is een best aardig dorp. Ook hier blijven we een extra dag voor het goed verkennen van de omgeving. We gaan om de beurt met onze vouwfiets er op uit.
Voor de charteraars met jonge mensen aan boord is dit de laatste haven voor ze teruggaan naar Athene. Vaste prik is hier het eindfeest waarbij de jeugd zich uitdost in witte tunica’s van oude lakens. Jolijt al om.

Zaterdag 6 en zondag 7 juli                         Aigina

Aigina-stad was ooit de hoofdstad in deze streek van Griekenland. We bezoeken de diverse archeologische bezienswaardigheden op het eiland, met tempels die nog redelijk in tact zijn.
Op zondagavond zitten we met onze boot-buren, een Nederlands gezin, in een taveerne op TV naar de verrichtingen van het damesvoetbal te kijken. Onderwijl peuzelen we aan een prima moussaka. Even verderop zit Ton Elias, een bekende en qua postuur niet te missen VVD’er. Het contact met hem beperkt zich tot het uitwisselen van positief commentaar op ‘onze’ sportmeiden.   

Ma/di/wo  8, 9, 10 en 11 juli                      Athene - Piraeus

De kust bij Athene heeft een keur aan jachthavens. We kiezen voor Zea-marina in de voorstad Piraeus. De haven is een kruising tussen het Londens St Catherines dock en Blankenbergen, maal 5. Als we ons bij de receptie melden krijgen we een standje dat we niet 3 dagen vooraf hebben geboekt. Ja, én? Rare jongens die Grieken. We nemen de bus naar Athene stad. Erg leuke wijken en qua archeologische bouwwerken is het hier de absolute top. Boven op de Acropolis is letterlijk een hoogtepunt. De eerste avond hebben we nog vrij laat een bus, die er vervolgens erg lang over doet en ons af wil zetten in een onbewoonde wijk. Het kwam goed. Hadden wij ‘cheapo’s’  maar een taxi moeten nemen.

Gezien het slechte weer verderop in Griekenland, en wind hier in de buurt tot 40 knopen ’s morgens op 11 juli, blijven we een extra dag in de veilige haven. We besteden die voor het bezoeken van Piraeus zelf. Het is hier rond de 30 graden en we gaan dus graag naar plekken met airco: het scheepvaartmuseum, het archeologisch museum en de supermarkt.  De oude haven voor de cruise schepen ziet er net zo uit als 100 jaar geleden. In de stad zien we parkjes met opgravingen van oude romeinse nederzettingen.

Morgen richting het Korintisch kanaal.