De laatste Griekse mijlen, seizoen 2020

Vrijdag 9 oktober            Poros, eiland Kefalonië

Met een rustige zeiltocht komen we in een ons bekende haven Poros, op het eiland Kefalonië. De ferry die vanuit dezelfde haven Kiline vertrok, en die ons onderweg inhaalde, loopt bij onze aankomst net weer uit en gaat met een keurige boog om ons heen.
We proberen niet op de Griekse eilanden te komen, gezien de – vanuit Nederlands gezichtspunt – oranje kleur, maar nautisch gezien is dit nu de beste plek. Een volgende haven langs het vaste land vinden wij te ver weg en is vandaag pal tegen de wind in. Het moet wel leuk blijven. 
We genieten van de wandeling langs steile rotswanden naar het dorp.                                                 

Zaterdag 10, zondag 11, maandag 12 oktober    Frikes, eiland Ithaka

Op de weerkaarten zie ik slecht weer aankomen in de komend dagen. Ik bedoel wind met uitschieters van 45 knoop op open zee, en zwaar onweer. Één optie is flink doorvaren naar Lefkas-stad en daar in de veilige marina reserveren, maar op dat punt komt het centrum van deze depressie voorbij. Ik kies het piepkleine haventje Frikes op het eiland Ithaka, waar we langszij aan een pier kunnen liggen. Bij aankomst is er nog een plek aan het uiteinde ervan. Niet ideaal maar de volgende zondag kunnen we al verleggen naar plek die ideaal lijkt. We hebben de hele dag om met de fietsen het noordelijke gedeelte van het eiland te verkennen. Helaas, het is al schemerig als er een lokale rondvaartbootje langszij komt en vraagt of we willen opkrassen. Het blijkt zijn ligplaats te zijn. We verleggen ons schip, en ik ben het komende uur weer bezig nieuwe extra lijnen aan het leggen om klaar te zijn voor de ‘neutronen-bom’ die vannacht overkomt. Op de ‘buienradar’ van de app Windy, zie ik het onweer aankomen. Het blijkt visueel een mooi spektakel, maar we liggen stevig. De groep Duitse mannen - op het schip voor ons - kiest ervoor van het schip te gaan en in een dorp verderop alles af te wachten met een stevige borrel.

Dinsdag 13 oktober        Fiskarda eiland Kefalonië

De storm dooft ‘s morgensvroeg uit. Vannacht zijn er lijnen van de rondvaartboot onder onze boot gekomen, maar er is geen schade. Als de laatste regenbui voorbij is gaan we weer varen.
De korte tocht van vandaag is om de noordpunt van Ithaka. Het dorpje Fiskarda wordt als het mooiste van Kefalonië gezien. Als we binnenvaren zien we sporen van de Cycloon die hier een paar weken terug heftig heeft huisgehouden. Op het havenkaartje zie ik waar het diep genoeg is om aan te leggen. Helaas vergis ik me en raak met mijn nieuwe (!) roer de stenen grond. Ai, een kort kraakje, maar alles doet het nog. Als de boot over een week op de kant staat ga ik nog maar eens goed kijken of er schade is. Mijn ervaring is dat onze huidige 42-voeter, varend in het middellandse zeegebied, een stuk kwetsbaarder is dat de oude Sigma 33 in de noordelijke streken.

Woensdag 14 en donderdag 15 oktober              Meganisi Vathi

Meganisi, met zijn haventjes en ankerbaaien, vinden wij een van de mooiste eilanden in de Ionische zee. We blijven nog een dag extra voor een lange wandeling langs de grillige, maar wonderschone kust. Rond lunchtijd lopen we door een dorp met taveerne. Uit eten doen we in principe niet, maar hier is het zo rustig dat we er toch gaan zitten. Een oude vrouw bevestigt dat de keuken open is. Net als we de stoelen aanschuiven horen we haar enorm hoesten …..  Maria en ik kijken elkaar aan en we lopen weg. Niet zo netjes, maar in deze tijd nemen wij geen risico.    

Vrijdag 16/17/18 oktober            Preveza stadskade

Na een soort afscheidswandeling op dit eiland, gaan de trossen los richting Lefkada. Een pittige ‘achterlijke’ zuidenwind doet besluiten om voor dit korte tochtje alleen de genua uit te rollen. Daarmee loopt het nog altijd 6 tot 7 knoop. Volgens de voorspelling zou de wind gaan minderen als we door het nauwe kanaal gaan en bij de ‘drijvende brug’ komen. Deze wind heeft andere plannen en neemt toe tot een felle 7 bft, waardoor wachten voor die brug een uitdaging is. Bij eindpunt Preveza staat het nog steeds te loeien! Van aanleggen aan de kade is zo nog geen sprake. Eerst maar een paar uur voor anker.
De twee dagen hier gebruiken we vooral voor opruimen, schoonmaken en klussen. De was wordt gedaan door een prima wasserette vlakbij. Eind van de dag kan die weer - opgevouwen door vaardige Griekse handen – in de kast.

Maandag 19 oktober     Ionion Marine: op de kant

Precies om 10.00 uur glijdt de boot onder de kraan en beginnen de mannen van Oinion Marine routineus met het hijs-en-afspuit-werk. Een lange lijst van karweitjes wordt deze week ter hand genomen. Door onszelf is er genoeg te doen, maar voor diverse problemen en reparaties hebben we specialisten ingeroepen die dat in de winter oppakken. Een stoet van mensen komt langs voor het maken afspraken. De elektricien, de zeilmaker, de specialist voor de hydraulische achterstagspanner, iemand voor een lasklusje, mannen die kleine polyester-beschadigingen aan de boot gaan maken én het team dat de boot gaat polijsten.

Maria en ik storten ons ook op het project teakdek. Het houten dek is na 10 jaar aan onderhoud toe is. Zo’n dek is zeker mooi en, ook als het nat is, lekker stroef –dus erg veilig – maar na een tijdje ontstaan de problemen. Het hout wordt dunner door slijtage en zonlicht, rubbernaden drogen uit en zijn niet meer waterdicht. Aan het werk! Waar het rubber loslaat maken we de naden schoon en vullen we deze met nieuw rubber. Deze kleine reparatie is al dagen werk. Eigenlijk zou het hele dek zo moeten worden aangepakt. Dat is, inclusief het dieper frezen van de naden, minimaal 4 weken werk. Op de broze knieën! Dat stellen we nog even uit. Of zullen we het laten doen? Ik neem contact op met een plaatselijke teak-specialist voor advies en offerte.

Maar .....  aanstaande zondagnacht pakken wij de ferry, die maandagmiddag 26 november aankomt in het Italiaanse Ancona. De bedoeling is rond vrijdag 30 november terug te zijn in Midwoud.

Hier ronden we dit blog voor 2020 af. Wij willen weer iedereen bedanken voor het lezen en voor het sturen van alle lieve reacties. Het geeft ons het gevoel dat – hoewel we fysiek ver weg zijn – toch ook dichtbij zijn gebleven.
Stay save!  Groet van Hans en Maria op de ISKRA