Langs de Spaanse Ria’s

Vr 28 juli             Viana de Castelo

We laten Porto achter ons. De rustige tocht naar Viana de Castello wordt opgevrolijkt met de dolfijnen die naast ons zwemmen. Vrij laat in de middag komen we, rivier opwaarts, bij een klein haventje. Een vriendelijk havenmeester verwelkomt ons en geeft aan dat de boot aan de wachtsteiger kan blijven. Het stadje heeft een fijne atmosfeer. We raken aan de praat met andere Nederlandse pensionados, oud wedstrijdzeilers, die hier vlakbij wonen en hun tijd lijken door te brengen op terrassen met een wit wijntje. Wij laten ons even verderop in het stadje verleiden tot het nuttigen van een typisch Portugese snack ‘francesinhas’, een variant op een broodje hamburger: voedzaam …. maar meer ook niet.

za 29 en 30 juli                Vigo

Bij het opstaan is het nog donker en hangt er een dikke mist. We gaan toch varen, want de wind- en golfomstandigheden zijn vandaag nog goed. De loopbrug staat al open en we draaien, na een blik op de AIS-radar voor eventuele vrachtvaart, de rivier op richting zee. Al snel is de kant nauwelijks te zien. Puur op de elektronische plotter gaat het verder. Door de mistslierten heen zie ik de pier waar we omheen gaan naar het noorden. Pas twee uur na zonsopkomst is er weer goed zicht.

We komen bij de eerste Spaanse Ria, een miniversie van het Noorse fjord, en leggen aan in de stad Ziggo. In het weekend lijkt de gekozen marina niet te worden bemenst. Pas na zoeken en bellen komt er iemand ons een plaats aanwijzen en, belangrijker nog, een badge voor de uitgang geven. Uit de marina lopend stuiten we meteen op een authentieke Spaanse markt met goede muziek van een opera-zangeres. Daarna gaat het op de fiets verder naar het fraaie historisch centrum. Op de terugweg ’s avonds denken we nog genoeg tijd te hebben voor de weekend-boodschappen, maar al na 5 minuten wordt ons verzocht af te ronden. Even vergeten hier in Spanje weer de klok een uur vooruit te zetten.

Ma 31 juli            Isla San Simon

Diep achter in deze Ria ligt een mini-eilandje San Simon waar het anker zakt. Na het inspannende bezoek aan een drukke stad zoeken we rust en romantiek op. Het is hier bewoond, dus het zal wel niet op prijs wordt gesteld als er met de rubberboot mensen aan wal en gaan rondneuzen. We blijven op de boot. 

Di 1 en 2 augustus           Cangas

Aan de noordkant van deze Ria ligt het historische stadje Cangas. Bij de ondergaande zon en laag tij fietsen we langs de kust naar het zuiden met zicht op rotspartijen en oude verlaten fabrieksgebouwen.

Do 3 en 4 aug                   Combarro en Pontevedra

Ook bij de volgende Ria ligt aan de oceaankant een eiland dat er voor zorgt dat deze inham vrij is van deining. We glijden dus heerlijk rustig over het water naar binnen om achterin het dorpje Combarro te bezoeken. Dat blijkt het Volendam van deze streek te zijn. Dit middeleeuwse dorp trekt drommen toeristen. Opvallend hier zijn de talloze typische oude opslagschuurtjes op palen.
We pakken de streekbus en bezoeken ook het oude stadje Pontevedra. Hoewel we weten dat de bus-tijden hier uiterst fluïde zijn, stappen we op de terugreis halverwege  toch uit voor een kloosterbezichtiging. Ai, daar hebben we spijt van: het klooster is niet echt bijzonder en de bus, die ons verder terug naar Combarro brengt, komt een uur later dan op google staat aangegeven.

Za 5 en zo 6 aug              Portonovo en Cambodos

Het is hier in deze Ria’s slalommen tussen de velden met mosselfarms. Zeilend komen we bij Portonovo. Ons plan is morgen door te varen en te ankeren bij de fraaie plaats Cambodos, waar het de laatste dag van een wijnfeest is. Gezien de harde wind daar, besluiten we toch vanaf hier de bus te nemen om dit Spaanse gebeuren voor een stukje mee te maken. Wederom is de bus zwaar te laat, hoewel de andere lokale reizigers er zich niet - zoals wij - over opwinden. Volgens verwachting is het wijnfeest vooral bedoeld om veel wijn in te nemen. Deze twee semi geheelonthouders hebben meer oog voor het stedelijk schoon. Helaas, als de muziek bands eindelijk gaan spelen, staan wij alweer te wachten op de laatste bus (te laat!) terug naar Portonovo.

Ma 7                    Cabo cruz

Ria de Arousa is de grootste en de mooiste. Een vriendelijk windje staat recht uit deze inham. Met een heerlijk kruisrak tussen de eilanden en ondiepten door, onderwijl bootjes inhalend, zeilen we richting Cabo Cruz. Het gevoel van vroeger, met een flying junior op de Reeuwijkse plassen, komt even terug.  Cabo Cruz blijkt een klein en bescheiden, maar authentiek vissersdorp. Geen toeristen, geen horeca. Wij houden ervan!

Di 8 en wo 9 aug             Rianxo

Het volgende haventje verderop in deze Ria ligt in ondiepe wateren en naderen we voor de zekerheid met redelijk hoog tij. De marina blijkt maar 1 plek te hebben voor een bezoekend jacht. Bij laag water heb ik op deze ligplaats maar 50 cm water onder de kiel. Enfin, het is een leuk dorp en redelijk dicht bij de stad Santiago de Compostella. Uiteraard komt de bus 45 minuten te laat, maar brengt ons in een uurtje naar het beloofde land. Althans dat lijkt zo als we door de stad lopen tussen de wandelaars met rugzakken en stok. In het park rusten we uit met een snack en raken aan de praat met iemand die blijkt ‘aan de onderkant van de samenleving’ te vertoeven. Maria en ik kijken elkaar aan en geven hem het andere puddingbroodje. Zo hoort dat in deze religieuze stad.
Vandaag gaat de fietstocht langs de noord-oever van deze Ria. Het schitterende weggetje doet denken aan het voor de kenners bekende pad tussen de marina Woolverstone en de kroeg bij Pin Mill. Zittend op een bankje zien we dichtbij dolfijnen op vissen jagen. Door het ondiepe water zijn de snelle bewegingen goed te volgen.

Do 10 en vr 11 aug         Villagarcia

Deze plaats is afgesproken voor de ontmoeting met onze vrienden Jan Willem en Joke, die met een X-50 dit jaar vanuit Nederland onderweg zijn naar de Middellandse zee. Het vinden van plek in een marina voor twee flinke schepen was een uitdaging, maar uiteindelijk liggen we gebroederlijk naast elkaar. Deze ontmoeting is een soort apotheose van 10 jaar gesprekken over bootjes, reizen en het goede leven. Kortom een geweldig leuke samenkomst met uiteraard nuttige uitwisselingen van de reis-ervaringen.
Van slapen komt het in deze marina nauwelijks. De keiharde popmuziek van de kermis duurt tot ’s morgens 5 uur.

Za 12 aug            Ankeren bij Aguino

We nemen later op de dag afscheid van de NeXt Level (zie video!) en gaan bij het begin van deze Ria, tussen Aguino en Ribeira voor anker. In deze baai worden ook surf wedstrijden gehouden. Een begeleiders boot komt ons wegjagen, maar ik krijg spontaan last van een bloedneus en we varen zonder om te kijken verder, langs de rand van de mossel kwekerijen en net buiten het surfveld, richting de door ons gekozen plek.

Zo 13 aug           Portosin

De zon is amper boven de kim als de ketting en het anker uit het water komt met een paar kilo wier. Het ergste spul halen we eraf met de pikhaak. Vooral het witte wier, dat lijkt op gebruikte condooms, wil ik er wel af voordat we weer in de bewoonde wereld komen.
We verlaten deze Ria naar het noorden door een mijnenveld van rotsen. Het is een smal straatje met aan beide kanten branding en golven die tegen de stenen slaan. De vele vissertjes voelen zich hier meer op hun gemak dan deze schipper, maar kennen deze wateren dan ook als hun broekzak.
De reis gaat vandaag naar Portosin in Ria de Muros. Een fijne marina in een eenvoudige vissershaven. Het saaie is er snel af als blijkt dat hier net vandaag het feest van de heilige Carmen wordt gevierd, de patrones van de visserij. We lopen even langs bij de openlucht eucharistie-viering, waar ook wij zeilers gezegend worden. In de loop van de middag is er in de haven, en er net buiten, een processie met alle vissersschepen. Allen zijn uiteraard met vlaggetjes gepavoiseerd. Het beeld van Carmen staat inmiddels pontificaal voor op de grootste vissersschuit. Veel scheepstoeters en knalvuurwerk. Dat laatste is overigens een nare traditie in deze hele Spaanse streek. De hele dag, het hele jaar, mag iedereen die iets te vieren heeft knalvuurwerk de lucht in schieten.

Ma 14 en di 15 aug         Muros

Aan de overkant van deze Ria ligt het pittoreske Muros. Het dorpje krijgt van ons een 10. De sfeer is er goed, ook dankzij Pedro de gezellige havenmeester. We blijven een extra dag en gebruiken die voor een fietstocht rond de fraaie baai.

Wo 16 aug          Finesterre

Het is vroeg als we deze prachtige Ria met zijn groene oevers uitvaren. Het is nog kil en klam, waardoor het hier op Schotland lijkt. Richting Finesterre kan gelukkig grotendeels aan de wind worden gezeild. Het is hier niet mogelijk dicht langs de kust te varen, dus moeten we maar hopen dat onze orka-vrienden zich vandaag ergens anders ophouden.
Er kan bij Finesterre aan een vrije steiger worden aangelegd, maar de vraag is of er plaats is en of het er met de opkomende noordenwind vanmiddag niet te onrustig wordt. Het alternatief is iets verder aan het strand te ankeren. Het besluit toch de steiger te gebruiken pakt prima uit. De fietsen gaan op de kant voor een tochtje naar de vuurtoren, die voor de Santiago-wandelaars het absolute eindpunt is. Onderweg omhoog gaat het zo langzaam dat we korte gesprekken kunnen voeren met de lopers. Met de blijdschap en emoties die we hier boven zien is het ook voor ons een magisch moment.

Do 17 en vr 18 aug         Muxia

Dikke mist maakt dat we wachten voor vertrek en eerst nog maar stukje van dit leuke dorp verkennen.

Iets later dan een groot 2-mast-50ft-jacht, dat in de buurt voor anker lag, gaan wij ook op weg. De motor loopt niet lekker en mijn vermoeden is dat er wier rond de schroef zit. Achteruit slaan helpt een beetje. Maar nadere visuele inspectie kan wel in de volgende haven Muxia, want vandaag is er bij hoge uitzondering een leuk windje uit het zuiden, die ten volle gebruiken gaat worden en …. er moet dat andere jacht worden ingehaald! Dat lukt heel aardig. Het gaat pal voor de wind. De grote bemanning op het jacht laat het er niet bij zitten en gaat volop experimenteren met het bazaan-zeil erbij, genua uitbomen en gennaker erop. Pas als de wind aantrekt komen ze weer bij. Het laatste stuk kan onze high aspect weer worden uitgerold en scheurt de Iskra als eerste de Ria Muxia binnen.

Vandaag staat er een redelijke storm uit het zuiden. Iedereen blijft hier mooi in de haven liggen, maar de zeilers op het 50ft jacht denken er kennelijk anders over. Zij kiezen ervoor het onstuimige water op te gaan, met windkracht 7 beaufort in de rug. Op de AIS-radar zie ik dat ze met een gemiddelde van 9 knopen per uur, in een recordtijd, naar A Coruna zeilen. Wij gaan daar de komende twee dagen voor gebruiken, mits de windvoorspelling gunstig blijft.