Italië, van Livorno naar Savone

Do 4, vr 5, zat 6 augustus             Livorno

Bij het wegvaren is het vermoeden dat het anker tussen de stenen geklemd ligt. Het is op deze diepte niet goed te zien. Voor de zekerheid trekken we het anker met de neuringlijn ‘aan zijn staart’ uit de bodem. Op naar de stad Livorno! Naast de mogelijkheid van het aanleggen bij een oude afgelegen marina, zien we op de kaart een ‘vrije’ kade. Het heeft de goede opstap-hoogte. Een schot in de roos! Enige punt is dat bij het verlaten alle losse spullen naar binnen moeten, het schip echt goed op slot gaat en dat de zeer waardevolle zaken worden meegenomen.

Bij het zoeken naar water kom ik met mijn 15 liter-kan, en met achteloze blik, uit bij de kade voor de Guardia di Finanza boten. Nog vóór ik de kraan opendraai staan er twee uniformen naast me met iets van ‘waar ik helemaal mee bezig ben’. Na mijn verhaal over geen water voor de koffie mag ik voor deze éne keer…..  Enfin, ik zou zeggen “jongens, concentreer je op het afpakken van Russische geld, maar ik ga vanavond in de schemer verder met tappen uit jullie kraan”.
De oude binnenstad met een fraaie vesting, een overdekte markt en rondom kanalen, is een uitgebreid bezoek zeer waard. ’s Avonds is er een stadsfestival met veel vertier en muziek. Bij terugkomst in het donker blijkt onze slapende buurman zijn vissersboot en de kade naast hem te hebben getransformeerd in een druk pop-up visrestaurant. Hij heeft nog net niet zijn klapstoelen en tafels op ons voordek gezet. Even geen privacy, maar wel gezellig.

We pakken de trein naar Pisa, een stadje dat je eens in je leven moet hebben gezien. Onze verwachting wordt overtroffen, ondanks de hordes toeristen die allemaal tegelijk het bekende ‘hand tegen toren’ perspectiefplaatje willen schieten.
In de middag heb ik (met paspoort in beeld) een video verbinding met Nicolette, die in een Nederlandse vodafone-winkel namens mij een simkaart mag ophalen. Gedoe. Voor de zekerheid zitten we in een rustig internetcafé. Alles lukt zoals is voorbereid, zodat ik binnenkort weer een werkende eigen telefoon in handen heb.

Onze Roeland en gezin kamperen in de buurt en komen langs. De kinderen zijn weer blij met de bijboot-met-motor. Technicus Roeland helpt bij het koelkast-hoofdpijn-dossier. Bij de compressor, de leidingen en de verdamper worden goede verbeteringen aangebracht. En hij doet het weer naar behoren!

Zo 7 aug                              Ankeren in rivier de Arno           

We varen een klein stuk de rivier de Arno op. Dit water loopt naar de stad Pisa. Langs de monding staan fraaie ingenieuze visnet installaties  Het is hier super sfeervol en we blijven een nacht liggen.

Ma 8 aug             Ankeren bij Portovenere           

Van verre is de marinehaven van La Spezia al te zien, een soort Den Helder van Italië. Onder zeil ronden we de middeleeuwse vuurtoren, die voor de helft is afgebrokkeld, waardoor het binnenwerk goed te zien is. Met goede afstand tot de kant, waar oesters worden gekweekt, valt het anker. We hebben uitzicht op het prachtige dorp Portovenere. Het koude 0%-biertje gaat sissend open. Ah, la vita é bella! Naast ons komt een groot zeiljacht met gezin liggen. De eigenaar zwemt langs en klimt op onze uitnodiging in de kuip om, zoals dat gaat, ultrakort de zeil- (en levens)plannen uit te wisselen. Opmerkelijk is dat deze Amsterdammer al op zijn 40e jaar met werken is gestopt.

Di 9 en 10 aug    La Spezia 

De marina waar we een request hebben uitstaan heeft nog niet gereageerd. Bij de haveningang moeten we de boot nog een uurtje voor anker leggen, want er zou - na eindelijk contact op marifoon - nog geen box ruimte zijn. Met de bus zijn we vlot in La Spezia. Het reizen moet illegaal, zonder kaartje, omdat de tabakswinkel van het dorp nog niet open is.

De volgende dag pakken we de bus naar de andere kant voor de verkenning van Portovenere. Vanuit het kasteel op de heuvel is het uitzicht op onze ankerbaai, en op de doorgang naar zee, magnifiek.

Onze Nicolette en Leon arriveren eind van de middag. Ze lopen toch nog onverwachts joelend de loopplank op. Ophalen bij de poort was niet nodig, want de locatie van ons schip hier is op de meter nauwkeurig te vinden op de app marine-traffic. Ze zijn met de auto in Italië voor een korte vakantie, die begint met een paar dagen bij pa en ma op de boot. Bij het uitpakken van meegebrachte spullen lijkt het wel pakjesavond. Naast belangrijke hebbedingen komen er ook stroopwafels en completa-melkpoeder op tafel. De laatste doen ze in Italië blijkbaar niet aan: alleen echte warme melk. De auto kan veilig (maar niet voor niets) op de marina blijven staan, om over enkele dagen weer te worden opgehaald.

Do 11 aug            Monterosso al Mare

Tijdens een ontbijt met verse broodjes volgt de briefing voor komende dagen. Met een kalme zee start de toeristische tocht langs Portovenere. Het gaat daar door een smal, ondiep water waar ik de tablet/plotter in de hand houdt voor de juiste doorvaart. Vervolgens gaat het noordwaarts langs de 5 dorpjes ‘Cinque Terre‘. Bij het schitterende dorp Riomagorre gaat het anker uit voor een lunch.

We houden afstand van de kust, maar toch ook voldoende dichtbij om alles goed te zien en te ervaren. Vrijwel continue is er daarom een blik op de elektronische waterkaart. Toch worden we opgeschrikt als we vlak langs een zeer plaatselijk ondiepte gaan. Met een ruk aan het stuur komt het goed. Pas bij nader bestuderen op de tablet zijn we langs een slecht in kaart gebrachte onderwaterrots gevaren, met daaromheen meer dan genoeg diepte. Bijna een Vesta-momentje. Geen fijn moment voor deze navigator.

Bij de laatste van de 5 dorpjes ‘Monterossa al Mare’ leggen we aan bij een witte mooringboei, zoals in dit gebied de bedoeling is. Het uitzicht is adembenemend. De deining is meer dan verwacht en ’s nachts is er geen wind, waardoor de mooringboei tegen de boot ligt te bonken, hetgeen niet bevorderlijk is voor onze nachtrust.

Vr 12 aug                 Chiavari              

Met vier volwassenen in de dinghy varen we naar het dorp Monterossa. In de buurt van het strand wordt door de verenigde strandwacht geroepen dat we er moeten ophoepelen. Dan maar doorsnorren naar het verder gelegen haventje, waar ook prima kan worden aangelegd.

Vandaag staat een wat langere tocht langs een fraaie kust op het programma. De korte ankerlunch is bij het pittoreske plaatsje Levante. De zeilen staan de hele tocht bij, maar pas het laatste uur kan de motor uit. De luchttemperatuur is hoog, zeker als je er nog niet aan gewend bent. Onderweg wordt in de kuip voor Nicolette een stort-douche geregeld met zeewater uit een emmer. Daarnaast houdt Nicolette, met de voetjes in een emmer water, de warmte redelijk vol. Uiteraard wordt er tijdens de ankerstops, waar het kan, gezwommen en gesnorkeld.

Chiavari, waar we in een keurige marina zijn aangeland, blijkt bij de gezamenlijke wandeling een geweldig stadje te zijn. Maria en ik worden mee uit eten genomen bij een prima Italiaans restaurant waar ze in rij staan voor een tafeltje. Met elkaar, en met een beetje google-translate, komen we tot een goede mix van heerlijke primi’s, secundi’s en dolce’s. Inmiddels is op het plein naast de kathedraal een openlucht jazzconcert met vrije inloop gestart. Daar blijven we even zitten voor het goddelijke moment.  

Za 13 aug              Santa Margherita Ligure             

Onze Roeland met gezin is op de terugweg naar Nederland. Ze pakken zeer terecht de gelegenheid om nog langs te komen en de familie weer te omarmen. Op de tracker ziet hij al waar we liggen, maar ze zijn flink later door het drukke verkeer. Bij de marina-staf-dames moet er worden onderhandeld over het later weggaan deze dag. Met wat vriendelijkheid lukt het extra tijd te krijgen. Er wordt zelfs een parkeerplek geregeld. Karsten geeft een show met zijn techno dans ten beste, ondersteund door grote zus Jasmijn. Die laat een liefdevolle tekening achter voor opa en oma.

We steken over naar het haventje Portofino, peperduur maar zeer romantisch. Dalida en anderen bezongen het destijds al in ‘love in Portofino’.  We wurmen ons - voor een goed beeld van de haven - tussen de boeien en bootjes door naar binnen en draaien net voordat het te ondiep wordt weer naar buiten.

Het anker voor de nacht valt hier vlakbij, in Santa Margherita Ligure. Even lijkt de grote lege plek aantrekkelijk, maar Leon ziet op tijd dat het precies de route is van snelle niets ontziende ferry’s. Een andere plek ernaast is ook goed. Het ligt hier beschut, schuin achter de pier, en op een steenworp van een goede landingsplaats voor de dinghy. Het fraaie stadje is een avondwandeling zeer waard. Gezellig, samen met family.

Zo  14 en ma 15 aug                  Genua 

’s Morgens na de koffie gaat het met een best volle bijboot naar de kant. Daar roept dezelfde Beach boy van gisteren dat we er nu toch niet zouden mogen aanleggen. Tja, elke centimeter kust, kade en steiger is hier van iemand. We jokken dat het maar voor 5 minuten is en lopen met zijn allen door naar het station, dat uiterst dichtbij blijkt te zijn. Na afscheid van Nicolette en Leon, lopen Maria en ik nog een klein ommetje, varen terug naar de Iskra en halen het anker op. Een extra nacht zit er hier niet in, gezien de weersvoorspelling.

De stad Genua staat al lang op mijn verlanglijst. Ik ken het uiteraard van boek en film, maar nu wil ik het live ervaren. Het binnenvaren in deze industriële haven geeft al een groots gevoel. Varend langs oude kades met vervallen gebouwen komen we aan bij de marina. Voor een goede verkenning van deze bijzondere stad zijn er 2 nachten geboekt. Die zijn de prijs waard. De majestueuze gebouwen en de voor Genua typische smalle straatjes geven een gevoel ver terug in de tijd te gaan toen dit al een havenstad van wereldformaat was. Het toerisme vergeten we dan maar even.

Di  16 aug                  ankeren bij  Varazze     

We draaien nog een wasje bij het marinagebouw en die tijd gebruik ik voor een laatste fiets-ommetje in Genua.
De afstand naar Savona halveren we door een nacht te ankeren voor de stad Varazze. We zijn te lui om de bijboot te pakken om dit ‘dertien in een dozijn’ strand-stadje te gaan bekijken. Ik ben bang dat we inmiddels verwend zijn met de eerdere steden. De deining is helaas aan de stevige kant. Vroeg naar bed is de remedie.

Wo  17, do 18 en 19 aug               Savona

Op naar de stad Savona. Wij waren er al eens 15 jaar geleden met een cruise schip met maar enkele uren tijd voor het passagieren. Nu liggen we er twee nachten, met het oog op voorspelde  onweersbuien. De marina ligt achter een loopbrug die elk uur open gaat. We liggen hier knus en uiterst veilig, vrijwel midden in de stad. Het is hier eigenlijk veel leuker dan in onze herinnering. Tussen de buien bezoeken we de oude vesting met bovenop een fraai uitzicht.
Een terras aan het einde van onze stijger heeft een karaoke georganiseerd. Vermakelijk maar vooral vreselijk. Mensen hebben het idee dat ze kunnen zingen. Zoiets moet je binnen doen in een ruimte met goede geluidsisolatie (een diepe kelder met eierdozen op de muur, Hmm).

De volgende marina is voor overmorgen geboekt. Gezien het rustige weer gaan we voor nu bij de ingang van de Savona-zeehaven meteen voor anker, net buiten de eventuele deining. Hier nemen we tijd voor een vers reisblog en maken we ook de vaarplanning voor de komende week tot aan de eerste Franse havenplaats Menton. We verheugen ons al op daarna, het bezoek aan Nice en Monaco. Dat is voor het volgende verslag.