Langs de Côte d’Azur tot Toulon
11 september 2022 - Toulon, Frankrijk
Za 20 aug Loano, Italië
Het binnenvaren van de hypermoderne marina Loano is het eerste teken dat we in de buurt van de Cote d’Azur komen. Opvallend is dat de motor- en zeilboten hier gescheiden zijn. Tja, die twee soorten moet je ook eigenlijk niet mixen. Na het registreren loop ik per ongeluk/expres door verkeerde deuren om het grote peperdure clubgebouw te aanschouwen. In Andijk zijn we een stuk bescheidener.
De verwachting voor het stadje was niet hoog, maar bij de verkenning ervan worden we aangenaam verrast. Het is er sfeervol mete veel oude elementen.
Zo 21 aug Ankeren bij Albenga
Als compensatie voor de prijzige marina Loano waar we nu uitvaren, gaan we onderweg een ankerplek zoeken. Deze vinden we achter het kleine eiland Gallinara. De deining is hier redelijk gedempt. Het is al donker als we, gezien het draaien en toenemen van de wind, toch besluiten te verkassen, dichter naar de kust voor het stadje Albenga. Of we nog voldoende voor de onverlichte strandboeien liggen is een gok. Pas bij daglicht zie ik ze een paar meter voor het anker, pfff.
Ma 22 en di 23 aug Imperia.
Er is geen wind en we motoren verder. Bij het mooie plaatsje Allassio doen we een soort fly-by, bij gemis van een aanleg of ankermogelijkheid. We varen langzaam, zo dicht mogelijk langs de stad en fantaseren dat we er langs de kade een wandeling maken, maar dan zittend in de kuip met een kop koffie in de hand.
Nadat wij ons bij de ingang van de marina Imperia op de marifoon hebben gemeld, horen we een tijdje niks. Vertwijfeld kijken we uit naar havenmensen die zwaaien. We blijken bij het verkeerde deel van de haven te wachten. De havenboot vindt ons … en of we hem maar willen volgen. Hij vaart te snel, gaat plots een hoek om en verdwijnt uit het zicht, waarop we wederom verdwalen. Na wat zoeken komen we op de juiste plek aan. De haven-hulp staat zuchtend klaar met zijn mooringlijn, maar is tevreden over de bedrevenheid waarmee we onze boot achteruit parkeren. Deze ligplaats krijgt van ons een tien qua ligging bij dit prachtige middeleeuwse stadje. We besluiten een extra dag te blijven om alle pleintjes en straatjes te aanschouwen.
Wo 24 en do 25 aug San Remo
San Remo staat hoog op de verlanglijst, maar een plek is onzeker. Er is een te dure marina, een zeilclub waar bezoekers niet welkom lijken te zijn, en een vaag stukje vrije kade. Als we binnenvaren blijkt dat deze gratis kade een prima optie is. Geen faciliteiten, maar makkelijk op- en afstappen. We zijn hier wel wat kwetsbaarder voor ongenode gasten. Dus als we passagieren gaat alles goed op slot en gaan de scheepsdocumenten en elektronica mee.
Beide avonden genieten we van openlucht concerten in de stad op een oud plein. Drie zingende zusjes met band en de volgende dag een mevrouw die overtuigend Billy Holiday weer tot leven brengt.
Vr 26 aug Bordighera
Het weer blijft zeer stabiel, lees weinig wind, waardoor we elke haven kunnen aandoen die ons aanstaat. Vandaag is dat de laatste plaats in Italië, Bordighera. Telefonisch heb ik al goed contact met de kleine verenigingshaven. Het welkom bij het aanleggen is ook er erg hartelijk. Men heeft langs de steiger een kaartje hangen met de naam van ons schip erop.
De fietsen blijven aan boord, want het oude dorp ligt grotendeels tegen een heuvel. De prachtige palmbomen langs de oevers maken het geheel tot een prentbriefkaart.
Za 27 aug Menton, Frankrijk
Onderweg naar de eerste Franse stad Menton wordt de passende gastenvlag gehesen. Menton oogt nog steeds een beetje Italiaans. We moeten voor ons bezoek van de oude binnenstad flink de heuvel op klimmen. Wederom zijn we hier in een plaatsje van grote schoonheid. Het wordt haast saai.
Zo 28 aug Monaco
Om midden in de Monaco zelf te liggen zou een flinke papierwinkel kosten, met dito tijdsduur. Er ligt gelukkig pal naast deze stad een marina op Frans grondgebied. Begeleidt door een havenbootje vaar ik tussen de mega-motorboten naar binnen. Zoals verwacht fietsen we zo van de steigers Monaco binnen. Alles ligt hier compact bij elkaar: de mondaine marina’s, het casino, de beroemde hotels, de Gucci- en Dolce winkels, en uiteraard het bovengelegen oude stadje met het paleis van de prins. Koffiedrinken bij Max Verstappen zit er niet in. Die werkt zich vandaag voor zijn belastingvrije centjes in het zweet op het circuit van België.
Ma 29 aug St jean cap ferrat
De handrem staat nog steeds op onze reis langs de cote ‘d Azur. De volgende haven, St jean cap ferrat, ligt maar een uur motoren verderop. De fietsen gaan weer op de kant, want hier moeten we het vooral hebben van de natuur en vergezichten op het schiereiland.
Di 30 en wo 31 aug Nice
We worden steeds handiger met plannen, contacten leggen en onderhandelen met havens. Na eerst een schriftelijke afwijzing gaan we bellen en worden we alsnog toegelaten. In dit geval benoemen we ons voordeel dat we smal zijn en makkelijk tussen andere boten passen.
De marina van Nice ligt geheel binnen de stad met prachtig uitzicht vanuit de kuip. Achter de citadel op de heuvel ligt een omvangrijk middeleeuws stadsgedeelte. De fietsen worden ingezet om deze stad met de lange winkelstraten en markten nader te verkennen.
Do 1 september Villefrance sur mer
We hebben het gevoel dat we toch nog Villefrance sur mer willen zien. En aangezien we nog geen reis-haast hebben, motoren we het stukje terug. Bij het recht achteruit parkeren, hetgeen prima gaat, geeft de havenhulp mijn landvast niet snel genoeg terug zodat de boot - in combinatie met een windvlaag op de punt - schuin komt te liggen. Daarbij schampt ons anker de mooi gepoetste motorboot van de buren. Het contact met deze buren is desalniettemin meteen gezellig en we schikken de kras op 50 euro cash. De poetser moet toch betaald worden.
Het vriendelijke oude havenplaatsje is een verademing bij de drukke toestanden in Nice en Monaco.
Vr 2 en zat 3 sept Antibes, en naar Cannes met de trein
We willen graag Cannes bezoeken, maar helaas is die haven, alsmede de naastliggende havens, potdicht voor bezoekers. Over enkele dagen is hier de Franse ‘Espace voile’, een grote versie van de Hiswa te water. Als we ons bij de capitainery van Antibes melden proberen we een extra dag te boeken voor een treinbezoek aan Cannes. Voor de dames achter het glas is het een ‘non’, maar als ik diverse voorstellen doe komt hun denkproces op gang. We kunnen blijven liggen.
Antibes is een van de topattracties van de Franse kust. In het middeleeuwse dorp heerst een heerlijke sfeer. Voor de kust worden hier jaarlijks grote wedstrijden met oude klassieke zeiljachten gehouden.
In 20 minuten zijn we met de trein in Cannes. De fietsen zijn mee, want het is een forse stad. In de oude en drukke gedeelten is het uiteraard de benenwagen gebruiken. Bij de haven heerst al een prettige ‘hiswa-watersport-sfeer’.
Zo 4 sept Fréjus en Saint Rafael
Marina Saint Tropez, waar we morgen komen, is al een tijdje geleden geboekt. Dus vandaag moeten we het doen met een wat ongezellige tussenhaven Frejus marina. Deze bestaat vooral uit veel beton, maar het nabijgelegen Saint Rafael is het bezoeken per fiets waard. Het plaatselijke museum is verrassend fraai. Te laat merken we daar dat we de laatste bezoekers zijn. Bij de uitgang staan we voor een dichte deur. Op het geluid van de rammelende deurkruk komt iemand ons gelukkig bevrijden.
Ma 5 sept Saint Tropez
Bij de haven Saint Tropez aangekomen moeten we buiten wachten tot we worden opgehaald door de havenboot. Deze leidt ons naar een veel te kleine ruimte tussen twee ‘Willem Alexander speedboten’. Maar met beleid wrikken lukt het zonder schade tussen de carbon-miljoenen-bootjes aan te leggen. Dan liggen we ook een nachtje in de ‘place to be’, voor een overigens niet al te luttel bedrag. Opvallend is dat juist de grote superjachten hier pontificaal aan de oude kade mogen liggen. Het is duidelijk dat het niet de bedoeling is dat ons Hollands jachtje hier tussen ligt. Het is vermakelijk te zien dat ook de ankers tussen deze superjachten met elkaar in de war kunnen raken. Een groep duikers heeft er zo te zien een goede boterham aan. De sfeer wordt compleet met een leuke Nederlandse zangeres, Eva la Voix, die op de kade haar kunsten ten beste geeft.
Di 6 sept Lavandou / Bormes
De haven van Lavandou/Bormes is een mentaal rustmomentje na de culturele orgasmes van de laatste tijd. Het is hier zeg maar wat saai, maar dat bevalt ons wel. De schrik zit er in als na een wandeling Maria haar pocketcamera denkt te hebben vergeten in het havenkantoor, met de foto’s van de afgelopen 3 weken. Na een telefoontje zou het daar niet liggen. Pas als we de volgende dag voor de zekerheid zelf nog eens bij het kantoor langsgaan blijkt dat ze hem toch hebben. Een geluksmomentje!
Een Fransman komt langs met het verzoek om hulp op zijn zeilboot. Een fraaie race-bak. Ik takel hem tot halverwege de mast. De reparatie lukt. Hij blijkt ook 67 en heeft vroeger veel wedstrijden gezeild. Nu heeft hij zijn boot om er met zijn zoons, zonder competitief gedoe, bij veel wind mee te raggen. Hij beweerde er 22 knopen mee te hebben gezeild, 2x mijn topsnelheid. Op zijn beurt kijkt hij waarderend naar onze Salona, en het feit dat Maria op de zeilreizen meegaat.
Wo 7 sept Ankeren in bay de la Garonne
Het weer lijkt rustig en voor de verandering ankeren we. We liggen in de Grand Rade de Toulon, de stad waar we pas morgen worden verwacht. Om onze boot heen zijn zeilscholen met optimisten en lasers bezig de jeugd de vaardigheid en het plezier van het zeilen bij te brengen. Het herinnert aan mijn instructeurschap op onze zeilvereniging.
Begin van de avond zie ik dat zich een rug van onweersbuien ontwikkeld dwars over heel Europa. Om 03.00 uur komt deze toch ook bij ons. De ramen gaan dicht, de ankerketting wordt verlengd en de losse elektronica gaat in de oven (kooi van Faraday). Pas om 04.30 ligt de schipper weer rustig in zijn kooi.
Do 8, vr 9, za 10 en zo 11 sept Toulon
Al langere tijd zie ik dat in het komende weekend een westenwind 6 bft staat. Daar tegen in kruisen past niet meer bij ons leeftijd-passend reisbeleid. In Toulon reserveren we dus meerdere nachten, hetgeen ons goed uitkomt bij een uitgebreid bezoek aan de grote stad.
Bij het inchecken worden we er, zoals bij elke haven in de afgelopen weken, op gewezen geen water te verspillen aan schoonmaken van het schip. Terecht met de huidige schaarste, maar de locals om ons heen kunnen er nog niet aan wennen en spuiten dat het een lust is de zoute spetters van het dek.
Onze Franse buurman waarschuwt dat deze stad niet de allure heeft van Saint Tropez. Wij vinden dat hij te bescheiden is. Vanuit onze ligplaats in de oude haven zijn we binnen 5 minuten lopen in een heerlijke stad met alle ingrediënten die we zoeken. Het feit dat dit sinds honderden jaren een belangrijke marinehaven is, is goed te zien. We bezoeken uiteraard het maritiem museum dat een mooi beeld geeft van de geschiedenis. Als je langer kijkt zie je dat deze stad in de 2e WO redelijk is geruïneerd. Men heeft het geheel daarna toch aardig in oude luister weten te herstellen.
In de stad raken we aan in gesprek met een jongeman, een veertiger, die hier geboren is, 10 jaar in Londen heeft gewerkt en sinds de Brexit weer terug is. Hij vertelde over de veranderingen in de stad. Lang had de stad te maken met achterstallig onderhoud, misdaad en corruptie, maar nu gaat het beter onder goed lokaal bestuur en de recente presidenten.
De mistral is in aantocht:
Op de weermodellen is te zien dat vanaf as donderdag, tot over het weekend heen, de bekende mistral staat te blazen. Deze noordenwind vanuit de Rhônevallei maakt hier de zeilers af en toe het leven zuur. Morgenochtend moet ik een beslissing nemen: kleine dagtochten blijven varen en de mistral in Marseille uitzitten of nog voor de beer los gaat ‘gas geven’ en in grote stappen 100/150 mijl verder varen tot voorbij de wind. maar daarover meer in het volgende blog.
Wat een heerlijke verhalen! Hoe mooi is het dat jullie zo de tijd kunnen en mogen doorbrengen?! Geniet ervan en zwaai maar als jullie langs Ibiza varen. ;-)
Groetjes,
Ester
helemaal met die fantastische fotos
dikke kus
marianne