Kreta, bezoek gezin Roeland

Vrijdag 23 - zondag 25 juli            Heraklion

De boot krijgt een extra opruim- en schoonmaakbeurt. Rond lunchtijd komen de koffers over de steiger aan ratelen. Zoon Roeland, Irene, Jasmijn en Karsten wagen zich over de twee meter wiebelende loopplank op het schommelende schip. Maar het went snel. De reisspullen verdwijnen naar de twee eigen cabines. En met 6 man rond de grote binnen tafel gaat prima. Helaas staat er de komende dagen te veel wind en golfslag om uit te varen, maar is er op en rond het schip genoeg te beleven. Voor de kids worden eerst goede zwemvesten gekocht. We bezoeken de stad en het kasteel. Maar de kinderen vermaken zich ook prima op de boot zelf: aan het stuur draaien, klimrekken naar binnen, knopen oefenen. Roeien op de bijboot is best leuk, maar met een echte motor is de pret optimaal. De accu wordt, tot de laatste ampére, gebruikt. Jasmijn (7) stuurt al snel zelf behendig door de haven tot keurig achteruit parkerend naast de boot.
Roeland ziet als technicus kans wat scheepsproblemen en – verbeteringen aan te pakken, waaronder een slecht werkend fornuis. 

Maandag 26 juli                                              Agio Nicolaos

Het oorspronkelijke idee, rustig in een paar dagen langs de kust hoppen met de familie, heb ik al laten varen. Ik zeil vandaag - alleen met Roeland - in één keer de 43 nm naar Agios Nicolaos, terwijl de dames en de kids met de streekbus die kant op gaan. Er is daar pal naast de haven een strandje, hetgeen het wachten op de vaarploeg aangenaam maakt.

Binnen de pier van de grote Heraklion-zeehaven gaat het volledige tuig erop. Op die manier kunnen er goede snelheden worden gehaald. Na precies 6 uur lopen we de Nicolaos-haven binnen. Bijzonder is de ontvangst door een joelende familie op de kade. Via de marifoon heb ik ons al aangekondigd, en worden we meteen naar de goede ligplek begeleidt.
Dé attractie van deze stad is een klein, vulkanisch ontstaan, binnenmeertje met een enorme diepte. De ligging ervan tegen een hoge rots is, zeker in de schemering, sprookjesachtig. Jasmijn en Karsten (op de rug van papa) genieten vooral van het druipende schep-ijsje.

Dinsdag 27 juli                                  Spinalonga baai

Er zijn nog stevige windvlagen, maar we gaan deze dag met de familie voor de Full-Greek-Sailing-Experience. Eerst nog heen en weer in de haven, zodat Roeland met één haal zijn slipper uit het water kan vissen. De kleinkinderen varen nu voor het eerst op de grote baren en mogen van opa ook zelf sturen. Na een uurtje schommelen langs rotsen en spelonken, ontstaan wel de eerste knoopjes in de in de kindermagen. Gelukkig draaien we nu de rustige Spinalonga baai in. Er ontvouwt zich een mooi zicht op een eilandje met Kasteel. Het lepra eiland. Het anker valt, de zwemtrap klapt open, de muziek gaat aan: het is feest! De terugweg gaat vlak langs de oude vesting, over een redelijk ondiep stuk met wat rotsen. Blij dat de zeekaart up to date is! Voordat we terug in de haven zijn, kan er nog een tijd met alle zeilen gevaren worden om de Experience compleet te maken.

wnd 28 -  dond 29 juli                    Agio Nicolaos

Terwijl de koffers ingepakt worden gaan de kleinkinderen kanalen graven op het strand. De taxi rijdt voor en brengt het gezin naar hun appartement, verderop het eiland Kreta, waar hun vakantie verder gaat. Maria en ik genieten in de kuip na van de geslaagde familie logeerpartij. We blijven wind technisch nog een dag liggen en kunnen zo het stadje beter bekijken. Ik installeer de nieuwe navigatietablet, die in de koffers was meegenomen. Een Samsung tab S5e, met zeer goede gps en Oled scherm. Deze blijft ook in de zon goed beeld geven. Hij vervangt de 10 jaar oude Medion met overleden accu. 

Vrijd 30 juli - mnd 2 augustus     Sitia

Tegen het middaguur wurmen we de Iskra uit de veel te krappe havenplek. De steven gaat richting Sitia, de laatste haven aan de oostkant van Kreta. Halverwege de reis gaan - door de deining - de zeilen teveel slaan, zodat we hevig schommelend en rollend op de motor verder moeten. Het toerental wordt ineens ongelijkmatig. Vuil in de dieselleiding? Een tijdje vol gas helpt. Ik neem mij voor in Sitia te tanken en wat antibacterieel middel toe te voegen. Een nieuwe brandstoffilter ligt klaar als het probleem zich weer voordoet.
Door de twee lange pieren en de goede natuurlijke ligging is er geen deining in de haven. We liggen veilig langs de kade met nog 2 andere jachten. Een mooi ‘basiskamp’ voor de sprong naar de Dodekanesos eilanden, die voorlopig nog in de harde Meltemi wind liggen. Overdag gaat het wel, maar ’s avonds kan de wind op die eilanden nu oplopen tot boven de 40 knopen wind (ruim 8 bft).
Het dorp Sitia heeft een Venetiaanse vesting, een Lidl (!), een hardware store en een fraaie fiets-kust. Zondagochtend vroeg, als de temperatuur nog lekker is, horen we vanaf een terras sfeervol Grieks gezang door lokale mannen, begeleid door traditionele instrumenten.

Met een scherp oog op de windverwachtingen probeer ik een plan te maken voor de volgende reis-stappen. Mogelijk gaan we morgen al naar een ankerbaai. Anders wachten we. Zou de hittegolf ook in deze streek van Griekenland toeslaan? Tot nu toe hebben we er geen last van.