Langs Mallorca en Ibiza. Eelco vaart mee tot Alicante

zo 30 april           Porto Cristo, Mallorca

Op weg naar de volgende haven genieten we van de ruige kust. Een soort edammer kaas. Porto Cristo, een van de parels van Mallorca, zien we aan het einde van een diepe inham. Wij passanten liggen aan de dorpskade. De neiging is om vanuit de kuip met koffie het mooie dorp te blijven aanschouwen, maar we lezen dat hier vlakbij een geweldige grot is. We bestellen een tijdslot en ervaren er het Efteling gevoel tot de 4e graad. Aan het eind is er de onderaardse rivier, waar enkele bootjes om de hoek komen van waaraf live een klassiek concert ten beste wordt gegeven. Romantiek ten top.

di 2 mei               Porto Colom

Naar het zuiden komen we bij Porto Colom. De aanlegplek is een uitdaging. Met een stevige wind op de neus varen we hard achteruit naar de steiger, remmen op laatste moment, waarop Maria de mooring-lijn oppikt en als de wiedeweerga hand over hand (liefst met handschoenen aan wegens scherpe schelpjes op de lijn) naar voren loopt, voordat de boot dwars gaat liggen.
We fietsen langs een mooi pad naar het oude vissersdorp en de vuurtoren. Onderweg spotten we een wasserette, waar we voor een habbekrats gebruik van maken.

wo 3 mei            ankeren bij San Jordi

Ons korte termijn doel, en bepalend voor ons reistempo, is op het juiste moment bij Ibiza te zijn voor het ophalen van zoon Eelco en het ontmoeten van familie die daar nu woont.
We wilden in het haventje van San Jordi aanleggen, maar daarvoor steekt ons schip te diep. Dan maar voor anker in deze bijzondere baai, die prima beschut is door rotseilanden.

do 4 mei              ankeren in Palma baai bij El Arenal

De boeking voor een nachtje in de stad Palma geldt pas voor morgen, zodat we eerst nog een nacht in de buurt ankeren. De wind en de golven staan hier nog een tijdje uit zee, maar komt in de loop van de avond uit de goede hoek. Met zicht op een ondergaand zonnetje en later met de lichtjes van Palma in de verte, is het in de kuip goed toeven.

vr 5 mei               Palma de Mallorca

Het havencomplex is groot en onoverzichtelijk. Na het ‘parkeren’ van de boot maken we een forse wandeling naar het drukke clubgebouw voor de registratie. Ze vragen in welke klasse ik dit weekend aan de regatta’s meedoe. Fijn dat deze senior voor wedstrijdzeiler worden aangezien. Maar enfin, voor onze betaling moeten we toch echt helemaal aan de andere kant van de marina zijn. Een servicegerichte marinero hoort ons zuchten en is bereid ons met zijn snelle RIB over te zetten.
Palma heeft alles wat we ervan mogen verwachten: een groot oud stadsdeel met een schitterende kathedraal, gezellig winkelen, prachtige parken en mooie musea. We kijken onze ogen uit.  

za 6 mei              Andratx

Onze laatste en zuidelijkste haven op Mallorca is Andratx. De baai waar we in varen doet ons denken aan Dartmouth, zuid Engeland, met veel huizen op de steile hellingen.
Dit is een soort afkicken na het culturele geweld van gisteren. Een kalm en vriendelijk klein dorp waar we met een half uur lopen alles gezien hebben. We verlengen het wat door onderweg op de bankjes van het uitzicht te genieten. De Nederlanders die we spreken op de boot naast ons beamen de goede sfeer hier.

IBIZA
zo 7 mei              ankeren Ibiza noordwest punt

De oversteek naar de noordelijke punt van Ibiza is met flinke deining, maar met goede wind. De 50 mijl doen we in 8 uur. ‘Om de hoek’ liggen we, net uit die deining, samen met nog twee schepen, voor anker en worden we verwend met fraaie rotspartijen rondom.

ma 8 mei             Santa Eularia

Ons idee is om bij het strand van Santa Eularia te ankeren, maar de deining noopt ons de jachthaven in te gaan. Voordeel is dat we de omgeving met de fiets kunnen verkennen. Het blijkt een fijn stadje met vlakbij een mooie rivier(bedding) die de zee in loopt. Helaas zijn hier op maandag de musea dicht. Leuk om met de Nederlandse buren de vaarplannen te delen. We krijgen weer nieuwe tips over de bizarre en zorgelijke situatie met orka’s die langs Portugal zeilschepen aanvallen.

di 9 mei               Ibiza stad

We checken vroeg in bij de, voor de maatstaf hier, betaalbare marina. Met de fiets gaat het naar de monumentale vesting met daarin een fraai middeleeuws dorpje. Op de vesting zien we dat mensen lijken te gaan abseilen, totdat ze na een meter zakken een krabbertje te voorschijn halen en 30 meter boven de grond vrolijk het onkruid tussen de stenen wegtrekken. Dit zijn de stoere tuinmannen.
Wij hebben een date met onze nicht Esther en gezin, die hier vlakbij wonen. Het is later in de middag een gezellig weerzien in de kuip van de Iskra. De kinderen Lara en Fenne vermaken zich in de kajuit en achter het stuurrad. Ze zijn het bootleven al een beetje gewend op de eigen motorjachten die voor de charter ook in deze haven liggen. Leuk om van Esther te vernemen hoe het leven op dit mondaine eiland is.

wo 10 en 11 mei              voor anker bij Formentera

Voordat we varen gaan we nog op de koffie bij onze nicht. Het gezin woont in een modelwoning met vele slaapkamers, dito badkamers en een zwembad. Een beetje jaloers fietsen we terug naar ons bescheiden boot-onderkomen.

Op ons verlanglijstje staat het varen langs Formentera, een richel die vanaf Ibiza naar het zuiden loopt met eilanden aan de uiteinden. In het midden van de richel is het net diep genoeg om naar lijzijde door te steken. We vinden daar een romantische en zeer beschutte ankerplek die sterk lijkt op een tropische lagune in de stille Zuidzee. Hier blijven we nog een extra dag voor het grote genieten. 

vr 12 en 13 mei     San Antonio

Met tegenwind en een forse deining stomen we, met grootzeil bij, rond een monumentale rots naar het noorden langs de westkant van Ibiza. Onderweg vinden we geen geschikte ankerplek in deze noordenwind, dus we varen door en gokken er op dat we in de baai van San Antonio kunnen liggen of misschien alsnog in de marina. Het beschutte gedeelte van de baai ligt bezaait met mooringboeien, en het  en dus verboden ankergebied. We zijn blij dat we toestemming hebben aan de steiger van ‘PortsIB’ te kunnen liggen.  

za 13 mei            San Antonio, Eelco komt aan boord

San Antonio is het Renesse van Ibiza, met veel nachtclubs en discotheken. Leuk voor de jongelui. Evengoed fietsen we wat rond en vermaken ons prima.
Aan het begin van de avond komt zoon Eelco aan boord om een weekje mee te varen tot aan Alicante. Hij is van de luchthaven opgehaald door Esther en gezin. Michel is terug van een zakenreis naar Barcelona en kan er nu bij zijn. Het is opnieuw een gezellige avond in onze kuip.
Het begin van de nacht lopen we gedrieën nog voor de fun langs het luidruchtige uitgaansleven en trotseren de verleiding in de rij voor de dansclub te gaan staan. 

zo 14 en 15 mei     Denia, vaste land Spanje

Het plan was overdag of ’s nachts de 80 mijl over te steken naar de stad Valencia. Die stad staat hoog op de verlanglijst. Maar er is grote kans op een pittige bries recht vanaf het vaste land, waardoor die reis iets te lang onaangenaam kan worden. In plaats daarvan steken we vandaag al om 9.00 van wal en arriveren we eind van de middag bij het dichterbij gelegen Denia in Spanje. De overtocht is prima te bezeilen met de laatste paar uren zelfs 8,5 knoop op de teller. Een mooie start voor ons nieuwe bemanningslid, die voorheen – ook met Pa - als voordekker veel wedstrijden heeft gevaren en van snelheid houdt.
Er is meer tijd, dus besluiten we een rustdag te nemen voor bezoek van het kasteel en de directe omgeving. Voor de lunch trakteren we onszelf met tapas-hapjes.

di 16 mei             Moraira

Langs een fraaie rotskust zeilen we naar het nabijgelegen dorp Moraira. Als we voor het binnenvaren de motor starten, hapert deze weer eens. Het brandstof probleem is nog niet opgelost. Vanuit de ligplaats in de marina maken Eelco en ik een fietstocht langs de kust. Maria tovert bij thuiskomst weer een verrukkelijk diner.

wo 17 mei          Calpe

De stad Calpe, met een oud gedeelte, ligt nogal ver van de marina. Eelco heeft jonge benen en loopt alvast die kant op, terwijl wij op de fiets langs de boulevard er achter aan gaan. We zien elkaar weer in het centrum.  Het meest in het oog springend bij deze locatie is een kolossale rots c.q. berg naast de marina, die ver in zee steekt. Voor de avondwandeling pakken we een pad dat tot aan de voet van die rots loopt.

do 18 mei           Villajoyosa

Eelco kan wederom genieten van een mooi stukje zeilen tot Villajoyosa. We leggen voor de verandering dwars aan de steiger. Aanvankelijk ben ik niet blij met deze aangewezen locatie, omdat we door een stevige wind er hard tegenaan worden gedrukt. Tot we zien dat er ook hier mooringlijnen liggen, die we dan ook gebruiken om ons iets van de steiger te trekken.  
Deze stad is de verrassing van de week, met een zeer fraai oud stadsgedeelte aan weerszijde van een diepe kloof waar ooit een rivier liep.

vr 19 mei            Ankeren bij Alicante

We gaan ankeren in de buurt van Alicante. We varen pal voor de wind en moeten gijpen om bij de ankerplek te komen. Bij het stormrondje gaat het bijna mis. Het dakluik staat bij het voor de wind zeilen meestal dicht, maar dit keer niet. De neerhouder blijft er achter haken als de giek overkomt. Ik haal snel de neerhouderlijn uit de klem en Eelco wurmt de lijn van het luik. Even ben ik bang dat het dakluik totaal ontzet is, maar deze kan blijkbaar tegen een stootje. Een oeps-moment dat vervelende gevolgen kon hebben.

za 20 mei            Alicante

Bij binnenkomst in Alicante marina krijgen we onze locatie gegevens via marifoon door. Verder is het zelfservice. We zien echter geen nummers bij de steiger. Na in en uit maneuvreren helpen omstanders de juiste plek te vinden. Bij de receptie herkennen ze mijn klacht, maar doen er dus niks mee.
Alicante heeft een niet al te grote maar mooie oude binnenstad met 160 meter daarboven een fraaie vesting. We vinden gelukkig een lift (gratis voor de senioren) en genieten boven van een adembenemend uitzicht. Alicante is al jaren het startpunt voor de Volvo Ocean race. Ik was er in 2008 met broer Bas om de Nederlandse boot Delta Lloyd te zien uitvaren. In dit Mekka voor zeezeilers moeten we wel even naar het VO museum, met daarin ook het racecentrum waar het best druk is wegens de start van de wedstrijd van Amerika naar Denemarken die morgen begint. We volgen die wedstrijd op de voet. Bij het museum ligt een oude VO-65 die we ook van binnen bekijken. Het blijft indrukwekkend, zo’n zwart (carbon) sober, maar technisch interieur.

zo 21 mei            Santa Pola

Vroeg in de ochtend zetten we Eelco op de bus naar het vliegveld. Hij gaat na een weekje zeilen weer terug naar het eigen gezin in Friesland.
De ochtend wordt besteedt aan bootklussen. Van het opnieuw monteren van een loszittende plank in de motorkamer tot het strakker zetten van de V-riem etc.
We kunnen de weg naar Santa Pola zeilen. We arriveren op tijd om de boot nog in zijn gereedheid te brengen voor bezoek van onze vrienden Merike en Erik, die met hun camper in de buurt bivakkeren. Op het moment dat we ze verwachten krijgen we een verontrustend telefoontje. Merike is 300 meter voor de marina met de fiets gevallen en kan nauwelijks lopen. Maria en ik gaan er met verband en braces naar toe. Naar de boot komen zit er niet meer in. De pijn valt mee, zodat Erik zijn camper ophaalt om toch maar eerst samen ergens een hapje te gaan eten. We ervaren daarbij voor het eerst het lastige rijden en parkeren met een forse camper in een drukke stad. Enfin, op de foto bij de EHBO blijkt dat er niks gebroken is, maar dat voor Merike een weekje rust en niet lopen het devies is.

ma 22 en di 23 mei     Santa Pola

Ook in Spanje kan het qua weer tegen zitten. Komende dagen giert en regent het. We blijven in deze haven liggen. Ik vind een monteur die nog eens zijn best mag doen het brandstof-issue op te lossen. Hij doet kleine verbeteringen en we moeten maar hopen dat de motor het nu echt blijft doen. Het lekkageprobleem bij de koelwaterpomp is nu ook aangepakt met nieuwe afdichtringen die ik al klaar had liggen. Dit is een karwei dat op de werkbank door een vakman moet gebeuren.
We hebben video contact met onze zoon Roeland die alweer 39 wordt.
Tussen de buien door maken we een fietstocht langs de zoutpannen hier in de buurt en spotten er een roedel flamingo’s. Vandaag pak ik mijn moment voor het bijwerken van dit scheepsblog. We hopen morgen weer verder te kunnen naar Torrevieja.