Telefoons te water: Houston, we have a problem ….!

13 juli 2022 - Ajaccio, Frankrijk

Ma  27    juni     Capo Coda Cavallo

We hebben helemaal genoeg van twee dagen voor anker met een harde wind en pittige deining. Binnen in het schip valt dan op dat er dan van alles klappert en kraakt. De kasten worden dan nagekeken of er iets heen en weer rolt. Het kraken blijkt vooral de houtverbindingen rond de motor en kan ik verminderen met op snufjes teflonspray. 

Maar hier bij de kaap ‘Coda Cavallo’ is geen swell. Heerlijk, de boot ligt als een huis!
We houden ons bezig met zwemmen (en ankercheck), een goed boek, de ‘5 in de klok’ en gniffelen als schippers ruzie krijgen als hun schepen te dichtbij bij elkaar geankerd zijn.

Di 28, wo 29, do 30 juni        stad Olbia

De wind draait deze ochtend en komt recht van zee. Hij neemt snel toe met bijbehorende golf. Tijdens het tanden poetsen kijk ik door het wc-raampje naar buiten en zie ik dat een boei die het zwemwater bij het strand markeert ons ‘inhaalt’. Dat klopt niet. Geen tijd de mond te spoelen sprint ik naar de motor. Maria ziet ook dat het anker krabt en gaat alvast naar de voorpunt. Tijdens het wegvaren zie ik andere schepen die eveneens in de problemen komen en de motor starten. 

Olbia ligt aan het einde van een diepe inham met aan weerszijden fish-farms. Geen onaardig stadje met als groot pluspunt een lange aanleg-pier waar niemand langs komt voor penningen. Nadeel is de hoge kade. Een keer gaat het mis bij het afstappen: Maria rekent teveel op mijn kracht om het schip aan de kant te houden en zakt ‘tussen wal en schip’ in het zoute water. Via de zwemtrap weer aan boord merken we dat de telefoon en pocketcamera doorweekt zijn. Helaas, afgezien van even nog het vreemde zieltogende zaklampje op de telefoon, weigeren ze beiden verder elke dienst. Ach, dat komt bij het lijstje van bestellingen die Nicolette over anderhalve maand mee naar de boot gaat nemen.
Het plaatselijke museum laat zien dat ook deze stad, door de gunstige ligging, door de eeuwen heen in handen is geweest van elk volk in een straal van duizend kilometer.
De avonden hier hebben veel sfeer met goede life bands.  

Vr 1 juli     Cala di volpe 

Op naar de volgende ‘cala’, baai Di Volpe. Een prachtig stukje natuur, echter we zien te laat dat aan het eind van de inham een blijkbaar populair haventje is voor speedboten. Tot vrij laat planeren die in en uit langs de geankerde schepen. Hoe volkomen zinloos dat deze bootje steeds topsnelheid varen om heel dichtbij weer aan een strandje voor anker te gaan! 

Zat 2 juli    eiland Caprera (de Maddalena eilanden) 

Vandaag is het zover. We komen aan bij de Maddalena eilanden in het noorden van Sardinië. Ter bescherming van de natuur zijn hier ernstig veel regels. We moeten goed kijken waar we mogen varen en waar de nacht door te brengen. Liefst aan een van de mooringboeien. Na eerst nog onze eigen ‘rondvaart’ langs de ruïne van een zeer oude kazerne, liggen we nu in een fraaie baai bij het eiland Caprera. Ik heb hier nog nét genoeg 4G om via de ‘maddalena-site’ de benodigde permit te kopen.  

Zon 3 juli    stad Palau (noord Sardinië)

We zijn benieuwd naar het stadje Palau aan het vasteland. De windverwachting vannacht laat toe dat we naast de marina kunnen ankeren. Met de bijboot motoren we naar de wal. Maar het echte genieten is het uitzicht vanuit de kuip op de bedrijvigheid met de vele toeristenboten die - van deze haven - af en aan varen naar de eilanden. 

Ma 4 juli    stad ‘La Maddelena’

In de stad ‘La Maddelena’ willen we in de marina liggen, zodat de fietsen op de kant kunnen. We worden aan het lijntje gehouden. We wachten voor de haveningang tot 9.00 uur het kantoor open zou gaan. Nu krijgen we te horen dat er pas 11.00 uur zicht is op een plek.  Daar heb ik geen zin in en stoom de haven in. Het havenbootje houdt ons tegen, maar als ik zeg dat ik net de havenmeester aan de telefoon had, geeft hij ons een plek. Beetje bluffen mag toch? Het eerste wat we doen is water tanken. De bodem is in zicht na een week zuinig aan doen met 200 liter. 

Het stadje maakt de belofte van de toeristengids helemaal waar. En over het eiland fietsen, is een waar feest. De tocht gaat langs natuur, een brug tussen eilanden en een interessant territorium van de Italiaanse marine. 

Di 5 juli        Porto Potzo

De komende dagen staat het hier, precies tussen Sardinië en Corsica,  wederom hard te blazen, zodat de kans te kunnen gaan ankeren in de bijzondere baaien tussen de eilanden steeds kleiner wordt.

De haven La Maddelena slaapt nog als wij vroeg in de ochtend, nu de wind nog redelijk kalm is, naar de zeer beschutte baai ‘Porto Potzo’ varen. In de beschrijving staat dat de bodem bestaat uit ‘mud’. Maar het is zacht als baby poep! Ons anker houdt nergens. Gelukkig is er nog één mooring boei waaraan we vastmaken. In de loop van de dag komt er een havenbootje langs: 55,- euro, really! Voor dat geld kunnen we twee boeien kopen. Tja, ook hier kennen ze de economische wetten van schaarste. Hoewel een vast punt in windkracht 6 wel zo prettig ligt, nemen we ons voor hier maar één nacht te blijven!

Wo 6, do 7 juli        Cala Marmorata

Vroeg in de ochtend verkassen we naar een mooie ankerbaai vlakbij. Hij blijkt goed beschut te zijn en zonder enige deining, Cala Marmorata. Hier kunnen we - als het moet - langer blijven liggen. We pakken het snorkelen hier weer op. 

Heel even hopen we dat de tunnelwind in deze streek nog wat luwt om de eilandjes Maddelena nog wat verder te verkennen, maar dat doel moeten we los laten. De harde westenwind blijft, dus komt het volgende doel in zicht: de stad Bonofacio op Corsica. Ook dat wordt een uitdaging, omdat de wind 180 graden draait. We moeten morgenvroeg oversteken om daar dan weer aan hoger wal te liggen.

Vr 8 zat 9 juli      Corsica, stad Bonifacio 

Op een hels tijdstip, om 04.30 vertrekken we voor de 10 mijl naar de overkant, stad Bonifacio, om net voordat er een stevige wind in de haven blaast daar vast te leggen aan lastige mooring lijnen. We lazen daar verontrustende berichten over. Het is nog aardedonker als ik voorop het anker gereed maak voor het hijsen. Plots hoor ik een plons, en zie een helder beeldschermpje dat waggelend naar 6 meter diepte gaat. Ik hap naar lucht ….. mijn telefoon is uit mijn broekzak in zee gevallen. Omdat de reserve mobiel een week geleden ter ziele ging is er nu even geen enkele mogelijkheid tot communicatie. Het voelt meteen als een amputatie.

De binnenkomst in de natuurlijke haven Bonifacia, ook al is het nog schemerig, is adembenemend mooi. 100 meter hoge rotspartijen met bovenop een middeleeuws stadje. Het aanleggen in de baai naast de marine blijkt mee te vallen. Op de Noorse manier vaar ik voorzichtig met punt van de boot naar de rotsen, Maria pikt een mooringlijn op. Vast en klaar. 

Na het ontbijt zoemen we met bijboot de stad in. De eerste actie is het kopen van een nieuwe telefoon. We hopen dat de SIMkaart die ik uit de zoute telefoon van Maria heb gehaald nog werkt. In het hele stadje zijn maar 2 dezelfde Android/Samsung telefoons te vinden. Geen keuzestress dus, maar uiteraard vragen ze er veel teveel voor. Nu nog goede WIFI vinden voor de installatie. Dat lukt niet! Zou de SIM nog wel goed zijn? 

Zo 10 juli      baai De Campomorro

Ook de volgende dag ‘s morgens is de haven Bonifacio een feest. Van mega-groot tot heel klein – inclusief onze rubberboot – vaart door elkaar en geeft het water een soort wasmachine-effect. Een bijzonder moment bij het wegvaren van de Iskra is als vlak achter ons een super-motorjacht zijn anker ophaalt dat vervolgens van de ankerketting losschiet en na een plons met z’n 200 kg nu los op de bodem ligt. De mannen van de begeleidende havenboot er vlak naast schrikken zich het apezuur. 

Onze volgende bestemming is 30 mijl verderop de ankerbaai De Campomorro. Het is er erg druk, maar met net op tijd vertrekt er midden uit het veld een groot motorjacht, waar wij nu onze boot kunnen leggen. 

Ma 11 juli     stad Propriano

We bezoeken het klein stadje Propriano. Het heeft niet veel om het lijf: het is van origin een vissersdorp zonder echte historie en staat bekent om een relatief hoge misdaad. Corsicaanse maffia? Maar ik hoop er vooral de nieuwe telefoon aan de praat te krijgen of andere maatregelen te kunnen nemen als dat moet. Hebbes! Bij de plaatselijke VVV is er perfect wifi en komt er leven in de nieuwe Samsung. Jammer dat in deze uithoek dan weer geen goede 4G is, waardoor het een tijd duurt voordat ik de essentiële navigatie-apps geïnstalleerd krijg. Bij stukjes en beetjes krijg ik na bijna 4 dagen weer contact met moeder aarde! Het eerste belletje is van Nicolette, die bezorgd is omdat al een tijdje de telefoon (op de bodem van de zee) niet wordt opgenomen. Enfin, de vervangende sim-card en een nieuwe eigen telefoon neemt Nicolette mee als ze bij de Italiaanse kust aan boord komen. 

Di 12 juli     Anse (baai) De Cacalu

De vaartocht gaat langs wonderschone strandjes met prachtige rotspartijen met grotten, omgeven door azuurblauw water. De avond ervoor zagen we bij kiosken op de kade de luchtfoto’s van de strandjes en inhammen. Het ziet er dan helemaal magisch uit. Het anker laten we vallen in het mooie Anse De Cacalu.
Op de net opnieuw aan de praat gekregen app ‘marine-traffic’ zien we dat het zeilschip JUST met Ruud en Marianne hier in de buurt is. Een kleine maand geleden zijn we ze, ten zuiden van Sardinië, al tegen het lijf gelopen. Ze komen naar deze baai en het weerzien in onze kuip is gezellig. Er worden drone-beelden gemaakt: zie video

Wo 13 juli     Ajaccio

Vanochtend nog even op de ‘koffie bij de buren’ met uitwisseling van foto’s en e-boeken, waarna het met een gaaf aan-de-winds rak richting de stad Ajaccio gaat. Vlak naast deze stad is soort baai waar we voor nu ankeren. Het ligt er nogal open met redelijk veel deining, maar er is hier eindelijk 4G om de nieuwe mobiel nog verder geïnstalleerd te krijgen. Morgen meren we af in ‘le vieux port’ en gaan deze hoofdstad van Corsica, geboorteplaats van Napoleon, bekijken. En we rekenen op een feestje ter ere van de ‘14 Juliet’. 

Belangrijk bericht voor de achterban:
 

Zeker tot 10 augustus zijn wij, qua telefoon en whatsapp, niet bereikbaar op de telefoon Hans #31 6 21121179.

Wij zijn nu weer wel bereikbaar op #31 6 52096802. 

Foto’s

9 Reacties

  1. Katija en Maurice:
    14 juli 2022
    Hoi Hans en Maria, wat een leuk reisverhaal weer. Mooi om zoveel verschillende plekken te zien. Gelukkig liggen alleen de telefoons op de bodem van de zee. Voor de achterban kan het verontrustend zijn om even geen contact te kunnen krijgen. Maar jullie hebben voor hen vast de mogelijkheid geregeld om de Iskra via gps te kunnen volgen. Geniet van jullie reis verder. Zuid-Frankrijk en de Costa Brava zijn ook leuk om te bezoeken.
  2. Evelien Leon en Nicolette:
    14 juli 2022
    Het blijven spannende avonturen! Fijn om jullie weer te kunnen spreken via de nieuwe telefoon.
    Leon en ik kijken er erg naar uit om jullie in Italië op te zoeken😄
    Liefs, Leon en Nicolette
  3. Maria Vrijsen:
    14 juli 2022
    Wat een avonturen weer! Het blijft altijd spannend op het water, blijkt wel. Ik lees wel dat er ook genoeg genietmomenten zijn, dat scheelt wel in de stress! Nog heel veel plezier,
    Maria
  4. Geert de Jong:
    14 juli 2022
    Wat een ervaring zonder mobiel Maria te water onrustige ligplaatsen , ankers die gaan krabben ed en boeien die voorbij varen ik hoop dat jullie toch enorm kunnen genieten van die prachtige startjes en baaien.
    telefoon en varende boeien is maar dood materiaal . Wij hadden ook een gevoel van we horen niks het zal toch wel goed gaan. Laatste keer dat ik jullie belde kreeg ik een zeemeermin aan de lijn met deze uitleg snap ik het
  5. HansHa:
    16 juli 2022
    Bijzondere avonturen weer. Het blijft leuk ook op deze reis jullie te volgen en jullie verhaal te lezen. Pas goed op je spullen 😉 en elkaar. En blijf genieten!
  6. Jorn:
    17 juli 2022
    Ik volg jullie avonturen ook weer! Erg leuk om te lezen. Veel plezier, groet, Jorn
  7. Merike & Eric:
    17 juli 2022
    Knap dat jullie, zo te lezen, ondanks alle tegenslagen en problemen toch optimaal van de belevenissen en de omgeving weten te genieten. Ga zo door. Wij beleven het vanuit onze luie stoel allemaal mee en kijken alweer naar het volgende verslag uit.
  8. Brenda Nieuwlaat:
    24 juli 2022
    Mee lezen met jullie avonturen blijft leuk, balen van de telefoons, maar gelukkig is dat vervangbaar
    Kijk verder uit naar het volgende verslag😊😘
  9. Cees & Anneke:
    26 juli 2022
    Tjonge wat bale van die telefoons. Bij ons hebben ze afgelopen week ook in het zoute zeewater gelegen. Maar tot nu toe doen ze het nog. Wat ben je onthand hè zonder. Nicolette was erg ongerust maar Leon zag jullie op marine traffic wel verplaatsen. Dus dat was wel weer het goede nieuws.