We verlaten Griekenland
Do 5 mei vliegen naar Preveza
Laat op de dag vliegen we naar onze boot. Die staat op de kant in Preveza, Griekenland. Na toch wat stress om alles klaar te hebben gaan we op pad met 70 kg bootmateriaal. Naast de berg elektronica, onder andere ook duikspullen en een elektrische buitenboordmotor. Bij de douane doen ze niet moeilijk, hoewel ze van een artikel willen weten wat dat is: roestvrij staal met nylon ertussen. Het kost wat tijd om het begrip ‘anker-boegrol’ uit te leggen.
Vrijdag 6 t/m dinsdag 10 mei vaarklaar maken
Een van de grotere klussen die we zelf doen is de onderkant in de aangroei werende verf zetten. Maar het is ook een af en aan lopen van motor-monteur, zeilmaker (3e rif in grootzeil), elektricien (nieuwe VHF antennes) en de polyester-man (reparaties en schuren/polijsten blauwe gelcoat). Een van de leuke klusjes is het elke 10-meter spuiten van de ankerketting met een signaalkleur. Ik kom er achter dat de 3 jaar oude batterijen min of meer overleden zijn. Net voordat de boot maandagmiddag te water gaat komen de nieuwe accu’s. Gelukkig kan een collega schipper (hij heeft de juiste krimptang!) helpen met het maken van passende accukabels. We mogen na de te waterlating de nacht nog naast de hijskraan liggen voor de verdere accu-aanleg en andere klussen.
Inmiddels weet ik waar het accu-probleem aan lag. Nadat ik constateerde dat de zonnepanelen geen stroom gaven, voelde ik een losliggend contact bij de laadregelaar! En dat beetje zonne-energie in de winter, dat werkt als een soort druppellader, is toch echt essentieel voor het batterij-behoud.
Ai, ik sta per ongeluk op de stekker van de ankerlier-afstandsbediening. Die breekt af. Dit apparaat is van cruciaal belang: zonder is de ankerlier niet te gebruiken. (Voor nood heb ik wel een knop bij het stuur.) Snel naar de winkel, die zowaar een zelfde nieuwe bedienings-set heeft liggen. Dat zijn geluksmomentjes!
We verplaatsen dinsdagmiddag de boot naar de kade van Preveza. Maria doet boodschappen en ik leg de laatste hand aan het vaarklaar maken, voordat tegen de avond onze Eelco aankomt als opstapper voor de komende dagen. Het Nederlandse schip de Skadi, dat we meerdere keren tegenkwamen in Griekenland, komt binnen varen! Het leuke weerzien met een wijntje in hun kuip is helaas maar kort, want Eelco komt al enthousiast aanlopen. Hij ziet voor het eerst onze Salona 42 in het echt. Tja, dat is even wat anders de Sigma 33 waarmee hij is opgegroeid.
Wo 11 mei Parga 28 nautical mile
Met vriendelijk windje varen we scherp aan de wind richting Corfu, We ankeren halverwege voor het fraaie plaatsje Parga. Al snel komt er een vrolijke taxi-boot langs, die ons graag afzet bij het dorp aan de andere kant van het kasteel-schiereiland. Gemak dient te mens. Na verkenning van het dorp smaakt het ijsje goed. Een mooi begin van onze tocht dit jaar.
Het plan voor deze zomer 2022 is de Middellandse zee deels rond varen. Medio oktober gaat de boot dan voor de winter op de kant. Dat is in Spanje, Roda de Bara, in de buurt van Barcelona. De tocht gaat langs Sicilië, Sardinië, Corsica, stukje Italiaanse kust en langs de Franse kust. Volgend jaar beginnen we dan met de eilandengroep Balearen, waar we nu ook al zin in hebben.
do 12 mei Corfu stad 32 nm
Naar Corfu komen dolfijnen voor de boeg zwemmen. Alsof het gepland is: knipoog, foto en weer op weg. Naar het volgende schip? De tocht brengt ons bij een reuze grot. Eelco houdt zich niet in, zwemt in het nog koude water er naar toe en klautert op de rotsen achterin. Hopelijk geen vleermuis- uitwerpselen daar, denkt een bezorgde vader.
We boeken de mooi gelegen haven bij de zuidelijke citadel. Boven ons is een muziekschool waar tegelijk aria’s worden gezongen en jazz wordt beoefend. Vanaf de steiger begint meteen een indrukwekkende wandeling door de oudheid naar een ons bekende stad. We lagen hier enkele jaren geleden al.
vr 13 mei Othonoi eiland 36 nm
Als we tussen het Griekse eiland en Albanië de zee op varen steekt een windje op voor een mooi kruisrak naar een piepklein eiland Othonoi. Dichtbij aangekomen loopt de wind op tot 6 bft. De 2 zeilers aan boord genieten met volle teugen. Maria gelooft het wel en leest een boek. In de kleine baai is het druk, maar voor nog net een ankerplek. Eelco komt er achter dat wij een nog niet uitgepakte SUP op de Iskra hebben. Hij wil hem wel proberen. Ik sputter ‘maar er staat een 6 bft….’. Enfin, de jeugd wint. In mijn wetsuit, want het is fris, roeit onze zoon rechtop staand door de golven er lustig op los.
Za 14 mei St maria di leuca, Italië 50 nm
We verlaten het laatste stukje Griekenland en steken over naar de hiel van Italië, de plaats St Maria di Leuca. Onderweg is er druk scheepvaartverkeer en moeten we enkele keren – soms met marifoon overleg – uitwijken. Bij het binnenvaren van de haven is het zoeken naar een plek. Langs de zeepier liggen - tussen wat vissers - enkele verlaten zeilschepen, waar het – gezien de aan flarden gewaaide zeilen - kennelijk niet goed mee gaat. Toch maar iets in de marina zoeken. Na enige tijd is er iemand die ons een ligplek met voldoende diepte aan kan wijzen. Het stadje heeft - hoe zal ik het zeggen - wellicht ooit goede tijden meegemaakt. Het toerisme is lijkt hier nog niet echt begonnen, zodat we moeten zoeken naar een eetgelegenheid. We vinden een pizzeria waar het eten goed smaakt na een lange tocht.
Zo 15 en ma 16 mei Crotone 72 nm
Het is 6.30 uur, de zon komt net op, als we vertrekken uit een onrustige haven, waar de deining ongehinderd naar binnen loopt. De oversteek is langs de holte van de Italiaanse voet. Het kan hier qua wind en golfslag flink spoken wordt in de pilots verteld, maar de windvoorspelling is een vriendelijk. Na 20 mijl kan er gezeild worden. De snelheid is goed, zodat we in de middag al binnenlopen. De eerste marina heeft geen plek, bij de volgende zijn we welkom. We vallen met de neus in de boter. Er is hier een heus religieus feest met een processie, aangevoerd door de plaatselijke harmonie, waar de hele stad voor lijkt te zijn uitgelopen. Even later zien we dat ieder komt voor een mooi half uur durend vuurwerk. Het diner doen we, om niks te hoeven missen, met een smakelijke doner-kebab uit het vuistje. Sinds de eerste corona-lockdown hebben wij nog niet in zo’n enorme mensenmenigte gelopen.
We staan de volgende dag op tijd voor een nog gesloten kantoor waar we een auto hebben gehuurd. Enkele minuten later gaat de winkeldeur open. We rijden naar een vliegveld op 100 km hier vandaan waar we afscheid nemen van Eelco, die dan ’s avonds weer zijn 3 kinderen in de armen kan sluiten. Op de terugweg verkennen we stadjes in de omgeving. We rijden ook langs de volgende haven waar we de plaatselijk zeilers bevragen over de diepgang van de haven-entree. Dat lijkt goed te kunnen komen. Terug in Crotone lopen we ’s avonds in het schijnsel van de lantaarns langs het kasteel, en genieten we van de oude straatjes.
Di 17 mei Le Castella
Na een korte tocht varen we stapvoets door de smalle ingang van de haven Le Castella met nog 2 decimeter onder de kiel. Het plaatsje is niet bijzonder, maar de attractie is een fraai kasteel dat op een rots voor het dorp ligt. En daar houden we van.
Wo 18 mei Rocella Ionica
Bij het boeken van een haven gebruiken we steeds vaker een prima app ‘Navily’, een soort booking.com. Veel havens zijn hier op aangesloten. Het werkt ook hier in Rocella Ionica. We hebben hier wel marifoon contact zodat ze kunnen begeleiden, want ook deze haven heeft last van verzanding bij de ingang. Het stadje is wat ver weg, zodat we de fietsen pakken voor onze verkenning.
We moeten een keuze maken voor het volgende stuk richting de straat van Messina, bij Sicilië. Morgen gaan staat er een dikke 6 bft met uitschieters naar 7 meelopend. Overmorgen is er nauwelijks wind en moet de motor de hele dag aan.
Do 19 mei Reggio Calabria 65 nm
We gaan. De voorspelde wind komt pas later in de ochtend aanzetten. Van vol tuig voor de wind gaan we over naar sterk gereefd en uiteraard een bulle-talie (lijn punt giek naar punt boot) . Beheersbaarheid boven topsnelheid. Pas als we eind van de middag dicht in de buurt van Rezzio Calabria komen kalmeert de wind. Het is hier een drukke grote veerhaven waar we ons over de marifoon melden bij de havenleiding. De marina heb ik onderweg gebeld, zodat ze klaar staan ons te ontvangen. Ook hier gaan de vouwfietsen op de kant voor een bezoek aan het uiteindelijk best fraaie stadje. De verwachting was laag. We begrepen dat de stad in de 2e WO geheel weg was gebombardeerd. En het stratenplan is erg vierkantig.
Vr 20, za 21 mei Milazzo
Omdat we nog moeten wachten op toestemming om weg te varen uit deze haven spreek ik de buurman die samen met zijn zoon de andere kant op wil varen. We wisselen nog wat haven-ervaring uit, waarna de trossen los kunnen en wij, met wat stroming mee, de drukke straat van Messina opstomen. Voordat we de traffic-lane oversteken vragen we toestemming bij een verkeerscentrale.
De vissers uit Messina zijn al vroeg bezig. Ze zigzaggen en gaan voor de zwaardvis, met hun bijzondere schepen met torenhoge uitkijk en een 30 meter boegspriet, waar iemand voorop staat. Als het goed is staat het hele team met stuurman in nauw contact.
Het laatste stuk kunnen we, tot de door ons gekozen marina bij de stad Milazzo, zeilen. De klim naar een prachtig fort is goed voor de conditie. In het dorp rijden we langs een fietsenmaker, die een nieuw band omlegt en een slag uit het wiel haalt.
Zaterdag sta ik vroeg in de kuip te genieten van zangvogels, een opkomende zon en de Etna met een fraaie rookpluim. We gebruiken de ochtend voor een verkenning van het achterland per fiets. De windvoorspelling is van dien aard dat we deze marina verlaten en voor het dorp voor anker gaan. Want ‘ons bin zunig’. Ik neem nu maar eens de rust voor het maken en uploaden van het reisverslag. Nu zijn we nog in een goede 4G omgeving.
De komende tijd is voor bezoek aan de eolische eilanden (Stromboli etc).
Veel zeil- en reisplezier. Gr M&E
Nog veel plezier samen.
Groetjes Aryan en Ad
Onze vakantie in Spanje was ook zalig maar nu alweer 3 weken gewerkt
Gaat gewoon door, gras is al weer een keer gemaaid en we zitten vandaag ook lekker in het zonnetje
Lieve groetjes Robin & Brenda😘😘😘